Cenote Ek Balam - Weer creditcard ingeslikt! Feliz

Ik lig tot 04:00 uur wakker vanwege knalharde muziek. De muziek is wel goed, live salsa, dat scheelt dan weer. Als de muziek stop rest het geluid van de generator. Hard maar eentonig, dus uiteindelijk val ik wel in slaap.

We eten het ontbijt van vers fruit op het trapje voor mijn kamer. Bij het hostel vragen we naar mogelijkheden voor een tour naar Chichen Itza. De gids is niet bereikbaar, ik mag later terugkomen. We lopen naar de Cenote midden in de stad. Vanuit een restaurant waar mamita's taco's aan het kneden en bakken zijn hebben we mooi uitzicht over de verswaterbron. We gaan er niet in. Slenteren door de stad. We kopen een kippetje en besluiten uiteindelijk een taxi te nemen naar Ek Belam, een archeologische Mayavindplaats waar ook een cenote is.

We betalen ieder 40 peso's voor de taxi. Het entree is flink duurder geworden dan een aantal jaar terug. We betalen 88 peso's voor de entree en de cenote en nog eens 30 peso's om de tempels te bekijken. Voorheen koste het geheel slechts 20 peso's. Voordat we gaan badderen peuzelen we het kippetje op. Guille was hier een aantal jaar terug en heeft er in de open lucht in een hangmat geslapen. Nu staan er allemaal gebouwtjes. Dat was toen niet. De cenote is als een soort open grote met soort lianen in het water naar beneden hangend. Het water is kraakhelder. We zwemmen er en bekijken de vissen met een snorkel.

De grootste tempel van het complex heeft steile trappen. Als wij omhoog klimmen gaan anderen op hun billen naar beneden. Ik hoop maar dat ik niet op die manier naar beneden moet vanwege een plotselinge aanval van hoogtevrees. Prachtig uitzicht. In de verte zien we een klein bultje aan de horizon. Zeer waarschijnlijk is dat Chichen Itza.
Op een andere tempel houden we een kleine picknick van mandarijnen en mate. Terug naar de parkeerplaats waar onze taxi van de heenreis ons opwacht. Terug naar het centrum. Eten bij de kantine. Bij het hostel vraag ik naar de toer. De gids is onbereikbaar en ik besluit morgen op eigen houtje de toer te doen. Waarschijnlijk is het dan heel rustig o dat het nieuwjaarsdag is. Daarbij is het ook veel goedkoper. Het blijkt dat bij de aangeboden toer het entreegeld niet is inbegrepen. Dus morgen gewoon zelf vroeg op.

Bij het doen van de boodschappen voor het ontbijt bemerk ik dat mijn Visakaart niet meer in mijn portemonneetje zit. Ik was er nog zo alert op, maar toch is het me weer gelukt. Krijg je in Nederland pas je geld nadat je je pas hebt, hier gaat het andersom. En klaarblijkelijk heb ik de pas in het discopinapparaat laten steken. Op mijn kamer check ik nog even mijn reserve cashplekken, tevergeefs. Visa bellen en een tijdelijke blokkade op mijn pas zetten. Gelukkig is de kaart nog niet misbruikt. Dat scheelt dan weer!

We lopen naar het klooster om de tijd tot middernacht wat te doden. Het heeft een mooie kerk en voor de liefhebbers is er mogelijkheid tot biechten. Zo kun je schoon het nieuwe jaar in. We lopen terug via het park, kopen onderweg nog wat te snaaien en houden een siësta op de kamer tot 23:00 uur.

Op het plein is het akelig rustig. Het lijkt erop alsof dat ook niet gaat veranderen. Op de hoek bij een restaurantje zien we het Nederlandse stel die we steeds tegenkomen. Zij zitten buiten en hopen op een beetje actie. Wij nemen binnen plaats. En waar je in Nederland de spanning voelt groeien richting middernacht heb je hier geheel niet door dat het nieuwe jaar gaat beginnen. Uiteindelijk is het dan zover, maar het losbarstende feest blijft uit. Ook buiten geen verlichte hemel van vuurfonteinen. In de verte horen we wel iets knallen. We verwachten vuren van verbrande poppen. Uiteindelijk treffen we er een op de hoek van de straat waaruit af en toe verrassend een knal luidt. Nou dat was het dan. Naar bed, slapen. Morgen vroeg op voor mijn toer naar Chichen Itza.