Hacer las compras - Tulum - Las Palmas
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
02 Januari 2012 | Mexico, Tulum
Tent afbreken. De man van het hostel doet moeilijk. Hij wil niet onze spullen even achter zetten tenzij we betalen. Dat heb je normaal nooit. Dus met wat geklauter de zware koffers op twee meter hoogte in in de locker proppen. Het deurtje kan ook maar net dicht.
Bij de prijs van de overnachting ad 80 peso's zit ook een fiets inbegrepen. Dat is een goede deal. Helaas moet deze wel voor 12:00 uur terug, anders moet je nog een keer 80 peso's dokken. We hebben een kleine anderhalf uur om per fiets onze nieuwe locatie te onderzoeken.
We fietsen via de ingang naar de ruïnes van Tulum naar het strand. Het eerste strandje mag je je tent wel neerzetten, maar een keuken is er niet. Wel prachtig wit zand en azuurblauwe zee voor de deur. Playa Esperanza, waar Mirjam maandenlang de boel heeft gerund is in handen van nieuwe eigenaars. Zij bouwen er nu cabana's en we mogen er niet op. Wel zuur voor Mirjam dat je je eigen plek niet meer op kunt. Dan maar verder fietsen zoekend naar een plek met keuken. Het strand ligt namelijk nogal ver verwijderd van het centrum en even heen en weer met de taxi is niet bepaald leuk en wel bepaald duur, 50 peso's. Het strandje naast de oorspronkelijke stek heeft eveneens geen keuken, maar ligt mooi en de sfeer is goed.
Toch nog even doorfietsen. Uiteindelijk komen we wel een strandje met keuken tegen, die meteen meer dan het dubbele vraagt, 150 peso's. En als het er dan nog netjes uitziet en ze doen aardig, dan zou je het overwegen. Maar dat is niet het geval. Het wordt aldus toch het strandje naast Playa Esperanza, genaamd Las Palmas.
We haasten ons terug, opdat we de fietsen op tijd terug kunnen brengen. Onderweg zien we vier mannen in traditionele kledij hoog in een paal zitten. Zij doen een soort regendans. Heel apart om te zien.
Bij het hostel snel nog even water koken voor later, tassen pakken en met de taxi naar de supermarkt, de Chedraui, een mega supermarkt waar ze werkelijk van alles verkopen. We kopen in voor vier dagen, maar wel zo dat het zonder koelkast goed kan blijven. Het kost behoorlijk wat tijd alles bij elkaar te scharrelen. Een hele kar vol met groente, fruit, noten, koekjes en een kippetje gaat mee. Die laatste verorberen we op de parkeerplaats. We hebben honger!
Taxi volgeladen met ons proviand en bagage gaan we naar Las Palmas. Op een prachtig strand met superfijn wit zand zoeken we een plekje voor onze tent onder de palmbomen. We hebben uitzicht op zee en m'n kersverse hangmat kan meteen worden ingewijd. De ouwe baas van de camping leert mij de knoop waarmee je zonder crashgevaar in de hangmat kunt bungelen.
Kopje thee en even de 'achtertuin' in, het strand aan de Caribische zee. Dan wandelen we richting de ruïnes. Mirjam komt onderweg veel oude bekenden tegen. Op onze terugweg zien we het Nederlandse stel, Fleur en Mijndert. Gezellig bijkletsen over wat we gedaan hebben en wat we van plan zijn. Opeens komt een man langs: "Tiene, Elle, Esse Dee?" Mirjam vraagt het nog eens en we denken dat we het niet goed verstaan hebben. Wel dus, de man vraagt ons gewoon om LSD!
Als we vertrekken is Mijndert z'n slippers kwijt. Overal zoeken. Niks! Heeft die LSD-er gewoon zijn slippers gejat!
We lopen terug naar de camping. Het is al donker. De maan geeft een mooi licht op de camping. Elektriciteit is er niet. We bereiden ons maal van brood met salade en eten die met smaak op.
Het voelt al veel later, maar het is nog maar 20:00 uur als we naar een strandtent verderop lopen in een poging te internetten. Leuk Italiaans restaurant, La Vita Bella. Zand op de grond, maar internet doet niks helaas. GSM en iPad opladen. Verhaaltje schrijven. Een Spaans stel nodigt ons uit papaja te eten. Leuke spontane ontmoetingen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley