Apiranthos - bonjour Simone!

Donderdag 18 augustus 2011 - crispy rug - Apiranthos - bonjour Simone!

Mijn initiële plan voor vandaag, niks doen en centrum in, heb ik laten varen. Al om half zeven word ik door mijn Franse buren gewekt. Zij breken de boel nu al op. Ik draai mij daarna nog lekker om. Kwart over negen broei ik toch echt mijn tent uit.
Douchen, ontbijt. In de trotter lees ik over leuke plaatsen op het eiland. Gisteren viel mijn oog al op Appolonas, dat in het noorden ligt en 35,5 km trappen is. Dit zie ik voor vandaag niet zitten met mijn licht aangebakken achterzijde. Daarbij is het de vraag of het gezien het heuvelachtige landschap wel te fietsen valt. Maar de hele dag rondom camping en centrum te hangen trekt ook niet al te erg.
Apiranthos moet het mooiste en oudste dorp van Naxos zijn, ligt 25 km verderop en is met de bus te bereiken. Het busstation is bij de aanlegsteiger. Die weet ik te vinden.
Na wat relaxen in de tent ga ik op de pedalen en koop ik twee kaartjes naar Apiranthos, heen en terug.

De bus vertrekt om 13:30 uur. Dat is al over een kwartier! Ik moet nog geld pinnen en race snel naar de flappentap. Gelukkig kan ik redelijk voorin zitten. Voor mij is dat nogal essentieel aangezien ik een lichtgevoelige maag heb. Ik heb het genoegen een oud baasje te vergezellen die ongegeneerd, onophoudelijk en uitgebreid zijn neusgaten zit te legen. Joy! Zo maak je nog een leuke contacten met de locals...

Om 14:45 uur zijn we na een leuke klim met haarspeldbochten op plaats van bestemming. Ik heb tot 16:15 of tot 21:30 uur voor de rit retour. Ik ga voor de eerste. De trotter heeft niks teveel gezegd. Smalle steegjes, trappetjes op en neer, kronkelend, bogen, bouganvillea's, typische tafereeltjes van met elkaar converserende oude doorleefde Griekse senioren, smeedijzeren balkons en raamwerken en vooral is alles wit met blauw. Een bakker haalt met een plank de broden uit de oven. Ik koop een vers broodje. Trapje op, trapje af. De huizen lijken doorgenummerd, 502, 503. Deuren van nog geen meter hoog, een geit op de trap laat zijn onlastende sporen achter. Geen idee waar ik ben. Binnen een paar afslagen ben je volledig je oriëntatie kwijt.

Ik houd een pitstop en nuttig originele Griekse yoghurt met honing en vers fruit. Snel naar binnen werken. Ik wil nog meer zien van dit mooie plaatsje. Anderhalf uur is helaas zo om. Naar de bus die op zijn Grieks pas een half uur na officiële tijd vertrekt. De terugweg gaat een stuk sneller maar voor mijn lijf een stuk minder aangenaam. Ik ben blij dat ik de bus uit kan om half zes en moet in de schaduw op een stoepje even bijkomen.

Terug naar de camping in de tent even chillen tot het diner. Om 19:30 uur ga ik kokkerellen. Makkelijke maaltijd vandaag. Het meeste is al voorgesneden van gisteren. In de keuken is het druk. Een nieuwe groep Franse jongeren is stevig door de leiding aan het werk gezet; uien snijden, wortels raspen. De leider maakt zelf Hongaars brood, geleerd van zijn moeder. Het ligt mooi op het aanrecht te rijzen en wordt met liefde gebakken. Weer trekt mijn mini-kookpitje de aandacht. Nog nooit gezien zoiets!

Ik heb mijn maaltijd al op als de Franzen nog moeten beginnen. Zij hebben zelfs nog tijd voor een spelletje en hun leider vraagt of ik zin heb mee te spelen. Bonjour Simone! heet het, een reactiekaartspel waarbij je dingen moet roepen en gebaren moet maken. Ik leer ze erna handje klap en klets gezellig met een paar van de tieners over wat ze hier nou doen. Zij kamperen eveneens zonder tent, gewoon in alleen hun slaapzak en zijn drie weken onderweg van eiland naar eiland. Naar het strand, wandelen en soms cultureel doen. Morgen gaan ze naar berg Zas voor een trekking. Ik blijf even aan tafel en mag gerust mee eten. Ik heb het buikje al rond maar laat het Hongaarse brood zeker niet aan mij voorbij gaan. Lekker!

Voor de massa los gaat doe ik mijn afwasje. Naar het centrum en eerst nog even de leider bedanken voor de gezelligheid. Hoe lang ik nog blijf, wat ik doe. O fysiotherapeut? Massage! Haha opeens is hij natuurlijk heel zielig dat hij met de rugzak moet lopen. Ook mag ik even naar zijn knie kijken die nog steeds beurs is van een kneuzing in januari. Maar even serieus... Ah toe... Massage? Ik wil het centrum nog in. Geeft niks, op een profibehandeling wil hij wel wachten. Op het strand had hij al 10 minuten van een Chinees vrouwtje voor 10 euro gehad. Dus dat wordt kassa voor sassa!

Ik beloof bij terugkomst in het restaurant even om de hoek te kijken of meneer nog wakker is. Vooruit dan maar...

22:30 uur naar het centrum naar web@Naxos. Typen en thee.