Amorgos - Santorini
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
24 Augustus 2011 | Griekenland, Athene
Woensdag 24 augustus 2011 - Amorgos - Santorini
Het is echt bij de konijnen af. Vanmorgen om 07:00 uur wordt ik gewoon wakker door het gerampestamp van de buren. En dat terwijl ik echt altijd heel diep slaap. Niet normaal. Ook gisterenavond was het raak en overigens de avond ervoor ook. Potente buren... Pfff.
Ik draai me om tot 09:00 uur. Rustig ontbijt, spullen inpakken, betalen hij de receptie. Ik heb nog tijd voor de ochtendzon van 11:00 uur tot 12:30 uur. Ik mag de kamer tot 13:00 uur aanhouden in plaats van 12:00 uur. Zo kan ik voor ik verder reis snel nog even douchen en staan mijn spullen veilig.
Het is slechts 10 minuten lopen naar het strand. Onder een boom liggen backpackers goedkoop de nacht door te brengen. Dat wordt veel gedaan in Griekenland. Lijkt me ook best een ervaring, al ga ik de douche el erg missen op den duur.
Het is verder nog heel rustig. Terug naar pension Askas en na in de kamer alle Sas-sporen te hebben gewist wacht ik bij de receptie op de transfer. Waarschijnlijk gaat het busje om 14:30 uur, maar het kan ook zo maar later worden.
Ik maak een praatje met eigenaar Marios. Vanaf oktober gaat het pension dicht. Dan gaat hij de bergen in olijven, mandarijnen en sinaasappels plukken. Hij heeft ook nog een bootje waarmee hij voor eigen gebruik vis vangt en teelt wat groente. Zo kun je jezelf in eigen onderhoud voorzien in het laagseizoen. Pas in april gaat het pension weer open.
Voor het eerst in drie maanden gaat de Superjet op tijd. De man met markante snor neemt mij en drie hippy-achtige heerschappen van de camping naast het pension mee. Hij heeft lekkere muziek op. Van die muziek die past bij het roken van een stevige joint. Relax! Een nummer gaat zelfs over mushrooms en hoe je over de menigte kunt lopen na een knabbel van een paddo.
De chauffeur geeft het CD'tje aan een van de boys. Bij het uitladen zeg ik dat hij goede muziek draait. Hij zegt dat hij de CD niet nodig heeft. Hij krijgt de rust wel van het eiland. De jongens uit de stad hebben muziek nodig om in dezelfde state of mind te komen. "Ja, of mushrooms", grap ik. Hij zegt dat indianen er soms thee van maken om huilende babies te sussen. Strak plan. En in april hebben ze hier in Amorgos ook een soort paddo. Ik moet van hem dan nodig maar eens terugkomen. Dan heeft ie wel een stukkie voor mij. Uit Holland kom ik toch? Onwijs aardige vent. Hij zegt nu eindelijk maar eens naar Nederland te gaan na al die mensen die hem hebben uitgenodigd. En als hij dan in Amsterdam op een terrasje zit en ik langsloop, herkent hij mij zeker en doen we een drankje. Haha, vast! Ik heb nog een paar Xenosklompjes in mijn tas zitten. Die zijn voor Nikos! Ik krijg een aai over mijn wang.
De Superjet vertrekt om 15:45 uur. In het begin flinke golven en ondanks mijn primatour wordt ik behoorlijk misselijk. Het zweet breekt me overal uit. Zo apart hoe je lichaam op hol kan slaan van een beetje golven. Adem in, adem uit. Uiteindelijk lijkt het pilletje toch zijn werking door te zetten. Ik word moe en kan m'n ogen niet meer openhouden. Om 17:00 uur word ik wakker en zie ik uit het raam Santorini. De eerste aanblik vergeet je nooit, zeggen ze. En inderdaad, het is indrukwekkend. We varen eerst langs Oia dat ik herken vanwege de holen die ik in de rots zie. Dit is het dorp waar Griekenland zo beroemd door is. Op alle ansichtkaarten staan foto's van dit dorp. Verderop schittert op de kam van de berg het wit van de huizen van de hoofdplaats Thira. Grillig is de kustlijn van deze oorspronkelijke vulkaan. Alsof ze gisteren uit elkaar is gebarsten. Je ziet allerlei lagen gestapeld, wit, rood, zwart en allerlei schakeringen hiervan. De boot maakt een bocht om het eiland heen en meer aan in de haven.
In de haven wacht een mannetje van de transfer mij op. Hij heeft een welkomst roer en biedt excursies aan. Ik boek gelijk voor vrijdag de excursie naar het vulkaaneiland Nea Kameni. In de transferbus zit ik naast Aris, een Griekse knul van 16. De openbare bussen zitten stampvol. Hij wacht al drie uur op een plekje en mag nu mee met deze bus. Hij woont hier met zijn moeder en zijn vader heeft een tattoostudio in Kos. Zelf is hij nog helemaal clean en of hij er een neemt weet hij nog niet. T is wel for life! Misschien de namen van zijn familie in zijn zij. Van zijn vriendin? Nooit! Haha. Een vriend van hem, de sukke, heeft dat wel gedaan. Achttien is hij! Aris is verbaast als ik weet dat zijn naam moet afstammen van Aristoteles. Ja Sas kent de ouwe Grieken wel en nu kent ze er een jonge bij. Hoe oud ik ben. Aris schat mij op 28. Doen we het voor! Hij slaat bijna steil achterover als hij m'n ware leeftijd hoort.
18:45 uur in hotel Nissos, aan de rand van het centrum. Ik word gewezen naar mijn aangename kamer met badkamer, koelkast en groot balkon. Ik kijk uit over het zwembad, toch is mijn plek in pension Askas veel sfeervoller. Even bijkomen. Om 20:00 uur het centrum in, echt op een steenworp afstand van het hotel. Ik ben precies op tijd voor de zonsondergang die hier adembenemend mooi is. De zon zakt weg achter een deel van de rand van de krater. Schitterende gloed.
Wat een drukte! Het stikt van de prullenwinkels, kunstwinkels en juweliers. Goud genoeg! Alles loopt te slenteren en veel word je naar binnen gekletst door restauranthouder en clubtenten. Ik haal broodje gyros. Dat is wel lekker makkelijk. Toe bij een andere toko een ijsje.
Pinnen. Pas weg! Verrek die moet in Naxos in de automaat zijn achtergebleven. Dat is ak vijf dagen geleden. Ik heb in de tuseentijd goedkoop geleefd, niet eerder hoeven pinnen en het duS niet bemerkt. Verdorie! Gelukkig heb ik al vaker gedoe gehad met passen en weet ik nu hoe te handelen. Ik heb nog een visakaart en in mijn koffer zelfs een american expreskaart. In mijn hotelkamer nog een keer in mijn tas kijken. Niks. Dan maar blokkeren.
Morgen ga ik naar Oia. Volgens de dame bij de receptie moet je 's avonds vanwege de spectaculaire zonsondergang. Ik wil eigenlijk 's morgens om de drukte voor te zijn en 's middags nog naar het strand te kunnen. Ik bedenk dat ik erna altijd nog de zonsondergang kan bekijken. Volgens haar is lopen naar Oia geen optie, te ver. Misschien ook wel prima een keer relaxed. De bus te nemen.
Het is echt bij de konijnen af. Vanmorgen om 07:00 uur wordt ik gewoon wakker door het gerampestamp van de buren. En dat terwijl ik echt altijd heel diep slaap. Niet normaal. Ook gisterenavond was het raak en overigens de avond ervoor ook. Potente buren... Pfff.
Ik draai me om tot 09:00 uur. Rustig ontbijt, spullen inpakken, betalen hij de receptie. Ik heb nog tijd voor de ochtendzon van 11:00 uur tot 12:30 uur. Ik mag de kamer tot 13:00 uur aanhouden in plaats van 12:00 uur. Zo kan ik voor ik verder reis snel nog even douchen en staan mijn spullen veilig.
Het is slechts 10 minuten lopen naar het strand. Onder een boom liggen backpackers goedkoop de nacht door te brengen. Dat wordt veel gedaan in Griekenland. Lijkt me ook best een ervaring, al ga ik de douche el erg missen op den duur.
Het is verder nog heel rustig. Terug naar pension Askas en na in de kamer alle Sas-sporen te hebben gewist wacht ik bij de receptie op de transfer. Waarschijnlijk gaat het busje om 14:30 uur, maar het kan ook zo maar later worden.
Ik maak een praatje met eigenaar Marios. Vanaf oktober gaat het pension dicht. Dan gaat hij de bergen in olijven, mandarijnen en sinaasappels plukken. Hij heeft ook nog een bootje waarmee hij voor eigen gebruik vis vangt en teelt wat groente. Zo kun je jezelf in eigen onderhoud voorzien in het laagseizoen. Pas in april gaat het pension weer open.
Voor het eerst in drie maanden gaat de Superjet op tijd. De man met markante snor neemt mij en drie hippy-achtige heerschappen van de camping naast het pension mee. Hij heeft lekkere muziek op. Van die muziek die past bij het roken van een stevige joint. Relax! Een nummer gaat zelfs over mushrooms en hoe je over de menigte kunt lopen na een knabbel van een paddo.
De chauffeur geeft het CD'tje aan een van de boys. Bij het uitladen zeg ik dat hij goede muziek draait. Hij zegt dat hij de CD niet nodig heeft. Hij krijgt de rust wel van het eiland. De jongens uit de stad hebben muziek nodig om in dezelfde state of mind te komen. "Ja, of mushrooms", grap ik. Hij zegt dat indianen er soms thee van maken om huilende babies te sussen. Strak plan. En in april hebben ze hier in Amorgos ook een soort paddo. Ik moet van hem dan nodig maar eens terugkomen. Dan heeft ie wel een stukkie voor mij. Uit Holland kom ik toch? Onwijs aardige vent. Hij zegt nu eindelijk maar eens naar Nederland te gaan na al die mensen die hem hebben uitgenodigd. En als hij dan in Amsterdam op een terrasje zit en ik langsloop, herkent hij mij zeker en doen we een drankje. Haha, vast! Ik heb nog een paar Xenosklompjes in mijn tas zitten. Die zijn voor Nikos! Ik krijg een aai over mijn wang.
De Superjet vertrekt om 15:45 uur. In het begin flinke golven en ondanks mijn primatour wordt ik behoorlijk misselijk. Het zweet breekt me overal uit. Zo apart hoe je lichaam op hol kan slaan van een beetje golven. Adem in, adem uit. Uiteindelijk lijkt het pilletje toch zijn werking door te zetten. Ik word moe en kan m'n ogen niet meer openhouden. Om 17:00 uur word ik wakker en zie ik uit het raam Santorini. De eerste aanblik vergeet je nooit, zeggen ze. En inderdaad, het is indrukwekkend. We varen eerst langs Oia dat ik herken vanwege de holen die ik in de rots zie. Dit is het dorp waar Griekenland zo beroemd door is. Op alle ansichtkaarten staan foto's van dit dorp. Verderop schittert op de kam van de berg het wit van de huizen van de hoofdplaats Thira. Grillig is de kustlijn van deze oorspronkelijke vulkaan. Alsof ze gisteren uit elkaar is gebarsten. Je ziet allerlei lagen gestapeld, wit, rood, zwart en allerlei schakeringen hiervan. De boot maakt een bocht om het eiland heen en meer aan in de haven.
In de haven wacht een mannetje van de transfer mij op. Hij heeft een welkomst roer en biedt excursies aan. Ik boek gelijk voor vrijdag de excursie naar het vulkaaneiland Nea Kameni. In de transferbus zit ik naast Aris, een Griekse knul van 16. De openbare bussen zitten stampvol. Hij wacht al drie uur op een plekje en mag nu mee met deze bus. Hij woont hier met zijn moeder en zijn vader heeft een tattoostudio in Kos. Zelf is hij nog helemaal clean en of hij er een neemt weet hij nog niet. T is wel for life! Misschien de namen van zijn familie in zijn zij. Van zijn vriendin? Nooit! Haha. Een vriend van hem, de sukke, heeft dat wel gedaan. Achttien is hij! Aris is verbaast als ik weet dat zijn naam moet afstammen van Aristoteles. Ja Sas kent de ouwe Grieken wel en nu kent ze er een jonge bij. Hoe oud ik ben. Aris schat mij op 28. Doen we het voor! Hij slaat bijna steil achterover als hij m'n ware leeftijd hoort.
18:45 uur in hotel Nissos, aan de rand van het centrum. Ik word gewezen naar mijn aangename kamer met badkamer, koelkast en groot balkon. Ik kijk uit over het zwembad, toch is mijn plek in pension Askas veel sfeervoller. Even bijkomen. Om 20:00 uur het centrum in, echt op een steenworp afstand van het hotel. Ik ben precies op tijd voor de zonsondergang die hier adembenemend mooi is. De zon zakt weg achter een deel van de rand van de krater. Schitterende gloed.
Wat een drukte! Het stikt van de prullenwinkels, kunstwinkels en juweliers. Goud genoeg! Alles loopt te slenteren en veel word je naar binnen gekletst door restauranthouder en clubtenten. Ik haal broodje gyros. Dat is wel lekker makkelijk. Toe bij een andere toko een ijsje.
Pinnen. Pas weg! Verrek die moet in Naxos in de automaat zijn achtergebleven. Dat is ak vijf dagen geleden. Ik heb in de tuseentijd goedkoop geleefd, niet eerder hoeven pinnen en het duS niet bemerkt. Verdorie! Gelukkig heb ik al vaker gedoe gehad met passen en weet ik nu hoe te handelen. Ik heb nog een visakaart en in mijn koffer zelfs een american expreskaart. In mijn hotelkamer nog een keer in mijn tas kijken. Niks. Dan maar blokkeren.
Morgen ga ik naar Oia. Volgens de dame bij de receptie moet je 's avonds vanwege de spectaculaire zonsondergang. Ik wil eigenlijk 's morgens om de drukte voor te zijn en 's middags nog naar het strand te kunnen. Ik bedenk dat ik erna altijd nog de zonsondergang kan bekijken. Volgens haar is lopen naar Oia geen optie, te ver. Misschien ook wel prima een keer relaxed. De bus te nemen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
