Nea Kameni - pruttelen maar!

Vrijdag 26 augustus 2011 - Nea Kameni

Om 11:00 uur heb ik de boot naar het vulkaaneiland Nea Kameni. Om 09:00 uur eruit, ontbijt rommelen.
Je kunt de lange trap naar beneden met een ezeltje. Daar staat Santorini ook bekend om. Ik heb genoeg van ezels deze trip en neem de trap.
In de oude havens liggen diverse boten. Welke voor mij is staat er niet bij. Het zijn mooie boten die ook kunnen zeilen, maar daarvoor worden ze niet gebruikt. Dat gaat te langzaam en tijd is geld. Ik moet bij een kantoortje vragen welke boot ik moet hebben en kom aan de praat met een Nederlandse die met hetzelfde zit als ik.

Op het bovendek in de frisse lucht varen we in twintig minuten naar Nea Kameni. Het is er gigadruk. Er is een pad en dat is bezaaid met toeristen. Ik had me de wandeling toch net even anders voorgesteld, net als Marco en Romee, het Nederlandse stel. We wandelen samen op en luisteren braaf naar gids Carolina. De vulkaan is in 1950 voor het laatst uitgebarsten en in 1956 was de laatste aardbeving. Na een uurtje wandelen op dit maanlandschapachtig aandoende eiland moeten we terug naar de boot Poseidon. De boot vaart in een kwartier verder naar Palea Kameni. Daar mag je van de boot springen, dertig meter zwemmen en borrelen in een bruine vulkanische zwavelmodderpoel. Het wemelt er van cd pruttelende mensen. De temperatuur van het gewone zeewater is 23 graden en in de modderpoel moet het rond 32 zijn. Je voelt wel warmteverschil. Spectaculair is anders.

Na twintig minuten borrelen toetert de Poseidon. Terug aan boord voor de dobber terug naar Thira. Het is al na 14:00 uur. Mijn plan is naar het strand Vlichada te gaan. Ook wil ik nog even een broodje halen. Marco en Romee willen ook een hapje eten en vragen of ik met hun meedoe. Gezellig! Bij het internetcafe eet ik een zalm clubsandwich en een yoghurt-citroen milkshake!

Al na half vier. Ik hoop dat er op mijn ruime balkon nog zon te vinden is. En warempel. In het hoekje is nog licht. Ik pak het campingmatje, de hotelhanddoek en doe mij tegoed aan de laatste stralen Griekse zon. Tien centimeter opschuiven, nog eens tien centimeter opschuiven en weg is ie. Douchen, rommel opruimen, interniksen.

Zo de stad in. Wordt vervolgd!

Vandaag is het beduidend rustiger dan eergisteren. Waar het aan ligt weet ik nekt. Volgens de man waar ik mijn laatste broodje gyros haal is het morgen weer drukker. Je zou het juist op vrijdagavond druk verwachten. Ik loop een paar rondjes door de smalle steegjes met alle toeristische hebbedingen. Weinig boeiends tussen. Een overheerlijk Grieks yoghurt met honing en walnoten gaat aan mij gyros vooraf. Rare volgorde inderdaad, maar ik had er zin in. Tot 22:00 uur in het centrum. Op de kamer spullen bij elkaar scharrelen en vooral kijken wat niet mee terug hoeft. Elke gram telt. Ook wil ik met niet teveel handbagage moeten sjouwen en toch moet straks wel weer een lange broek aan en een warm vest is ook niet onhandig. Afijn, keuzes...

De taxi komt om 06:15. Volgens de dame van het hotel hoef je maar een uur van tevoren op het vliegveld te zijn. Mooi, dat scheelt weer wat slaap.

Een resumé van mijn Griekse avontuur: mooi Athene met uitzicht op de Akropolis, metrotour en drukke wijk Plaka, schommelen op de ferries met meestal misselijkheid cadeau, camperen op Naxos, fietsen naar strand, centrum en Apiranthos, de tempel van Dimitras, natuurlijk de massage, het rustige Amorgos, de wandeling naar Langada, Tholaria en de weg kwijtraken bij strand Mikri Vihala, de schitterde de wandeling van Chora naar Aegiali met bijzonder stemmig bezoek aan klooster Chozoviotissa, de vriendelijke mensen van pension Askas, het drukkere Santorini met postkaartplaatsje Oia, de souvlaki, gyros, broodje gyros,tzazikisalade met veel knoflook, dikke klodders Griekse yoghurt die meer op hangop lijkt, zirtakimuziek, het heerlijke klimaat, de afwisseling, het heerlijk kunnen doen en laten waar je zin in hebt, wanneer je er zin in hebt, nieuwe ontmoetingen en fijne stiltes. Ik kan er weer een poosje tegen!