Laatste dag in Tibet!

Om 08.30 uur eruit en naar het restaurant achter de kloostermuur. We hebben gisteravond op de kaart gezien dat ze er yoghurt met fruit hebben. Dat lijkt ons een prima start van de dag. Helaas blijken ze geen muesli te hebben dus loop ik terug voor het zakje uit NL meegenomen ontbijtgranen. Onderweg zie ik militairen bezig met hun ochtendgym midden op straat. Ze hebben het zwaar; kikkersprongen maken heen en terug. Niet netjes in de rij zoals wij dat wel zien.

Als ik terugkom in het kloosterrestaurant is de yoghurt nog steeds niet gearriveerd. Een aantal monniken sluit het ontbijt met een zoemend gebed af. Een dikke monnik blijft achter en lijkt raad te moeten geven aan een zoals het ons lijkt overbezorgde moeder van een jonge monnik. Ze spreekt fel terwijl de monnik het in stilte aanhoort. De yoghurt smaakt prima en kost ons bij elkaar slecht 22 yuan inclusief de thee, ofwel 2 Euro 20 cent.

We gaan terug naar het hotel om de spullen in de jeep in te laden en vervolgens dezelfde weg die we net liepen met jeep naar het klooster af te leggen. Voor de poort van het klooster zitten een paar mannen en vrouwen. Je kunt gekookte aardappelen in een plastic zakje of gebedsvlaggetjes kopen.

Het is duidelijk tijd voor het ochtendgebed. Een enorme mist van wierrook komt ons tegemoet vanuit de wierrookoven. Voor het klooster zitten dametjes met een kartonnen doosje te bedelen om wat yuan om hun bedevaart te bekostigen. Bedelen is in Tibet iets gewoons. De pelgrims moeten het ook echt hebben van giften omdat ze in de tijd van bedevaart niet kunnen werken.

Het klooster heeft diverse kapellen en 3 verdiepingen. De onderste is in Tibetaanse stijl. Een mooie sfeervolle vergaderruimte van de monniken. Op de lange banken liggen de rode pijen op de plekken waar de monniken altijd zitten. De hogere monnik mag - logisch - hoger zitten en geeft de anderen 3 x per dag les.

Mega boeddhabeelden en boeddha's voor de bescherming die er zo eng uit moeten zien dat van de meesten het gezicht is afgedekt. Het klooster van samye is de oudste van Tibet en hier is het waar vandaan de opstanden van vorig jaar zijn geïnitieerd. Een belangrijk dier van het klooster is de haan. Deze zou in het verleden door zijn geroep een brand hebben voorkomen. De tweede verdieping is Chinees en de derde Indiaas. Overal in ieder geval heel veel beelden, al dan niet aangekleed en veel muurschilderingen. Mensen lopen rond met gele zakjes yakboter en een lepel en doneren een klodder van het ranzig ruikende vet in de boterlampen. Ook een thermoskan met de vloeibare versie wordt door veel pelgrimgangers deels uitgeschonken in de vele boterbakken. Veel muren zijn hierdoor zwartgeblakerd. Alle deurposten en kozijnen zijn fraai kleurrijk beschilderd. Het dak zit creatief in elkar door een constructie van allemaal in elkaar kruisende balken. Wat voor Henk E.!

Na een bezoek van ongeveer een uur stappen we de jeep in voor wederom 40 km hobbelen over een dirtroad. De zandduinen langs de rivier zijn nog fraaier dan gisteren. Maar zonder regen ziet alles er al gauw leuker uit. Het is 45 km rijden naar Tsetang. In de plaats zelf wordt hard gewerkt aan het riool. Met name vrouwen werken aan de weg. En dat gaat er pittig aan toe. Niks graafmachines; gewoon met pikhouweel de grond bewerken en met een schep overtollig water zorgvuldig opscheppen en in een emmertje dumpen. De hele hoofdstraat is een grote puinhoop. We raken net niet vast te zitten in de blubber en moeten omdat de grote kruiwagen is afgezet met jeep en al door de smalle marktstraatjes om op de weg te geraken naar ons Snow Pigeon hotel. Om 12.15 uur checken we in. 13.00 uur brengt Jigme ons naar restaurant Tashi. We eten er toast. Ik met honing, Anouk met spiegelei en... Yakboter! Dat had ze beter niet op brood kunnen smeren. Al tijdens het consumeren ervan valt het niet goed. Wegspoelen met thee en fris. Eenmaal buiten richting hotel komt het spontaan naar boven...

Een riksja brengt ons voor 4 yuan = 40 cent naar het hotel. In het hotel houden we maar even pauze om bij te komen. Pas laat in de middag gaan we de stad weer in. Het is levendig, meer winkeltjes dan in Samye, maar dat is ook niet zo moeilijk. We eten een ijsje van wel helemaal 20 eurocent en gaan de supermarkt en de bakker in voor het ontbijt van morgen. We blijven bekijks hebben. Het loopt niet over van de toeristen. Regelmatig hello! Of wel of niet stiekem op de foto gezet worden van de GSM. Twee boys helemaal happy als we even voor hun willen poseren en zodanig gaan staan dat de zon ons smoelwerk niet verbleekt.

Op zoek naar een restaurant vlakbij het Tsetang hotel. Het is even zoeken naar het Jiangcheng fandian even verderop we eten er - alweer ja - rijst met groenten en dit keer cashewnoten. Thee erbij voor 7 Euro samen. Eigenlijk nog best duur voor hier.
Linda, dacht je goedkoop uit te zijn???

Na het diner lopen we terug naar het hotel langs het water. Er zijn hier alleemaal 'kapsalons', waar dames zitten te breien of te borduren. We krijgen door dat dit de wallen van Tibet zijn! Net als aan de grachten bij ons maar dan net even anders.

Inpakken, koud douchen, slapen. Morgen om 07.30 naar het vliegveld van Lhasa. Einde Tibet. Chengdu in aantocht!