Dit lezen vermoeiend? het doen....

Ik hoor geroep: 'guangzhou'. Het is de conductrice die de plastic kaartjes weer terug ruilt voor onze papieren kaartjes. Ze heeft nogal moeite Anouk wakker te krijgen die plots wakker schrikt van het geduw.Ik kan nog net naar de wc, water is helaas wel op.

Tas van het rek hijsen. Erruit. Al weer trap af, joy. Vele treden met loodzware koffer naar beneden. Het regent. Voor de uitgang staan een lange rij die vooral stagneert door de parapluverkopers. Meteen hebben we een ronselaar te pakken die een taxi aanbiedt. Wij lopen door en nemen een officiële taxi die ons van oost naar west station brengt. Wat een mega station! Waar moeten we geen? Vragen, vele rol!trappen op naar de 4e verdieping. Bagage door de röntgen en braaf op trein k823 van 10.39 uur naar huen hom, kowloon. Het is nog maar even na 07.00 uur. Een man uit Afrika zoekt ook de weg. Hij raakt aan de praat en wil het liefst meteen GSM nummers uitwisselen om elkaar in de stad te treffen. Ik zie het niet zo zitten en zeg dat het te duur is mij te bellen.

Het duurt. Gelukkig een starbucks twee verdiepingen naar beneden EN een invalidetoilet met echte pot! Het toilet is zelf ook wat invalide en trekt niet door. Eindelijk tijd. We zitten in een zeer luxe trein, krijgen gratis een flesje water en komen na 2 uur rijden aan in huen hom.

Paspoortcontrole, immigratieformilieren en gezondheidsverklaringen invullen. Door de paspoortcontrole. Daar staan we dan. In de trein heb ik uitgevogeld dat we het beste met de metro naar ons hotel kunnen; goedkoop en snel. Kaartje kopen. Ook lees ik over de octopuskaart waarmee je in al het OV kan behalve de taxi.

Renminbi wisselen voor Hong Kong dollar, pas kopen, metro in
Vanuit Hung Hom moeten we naar Jordan metrostation. Tussendoor moeten we overstappen en hoewel ik metro's ideale reismiddelen vind is het hier nog niet zo eenvoudig. Het metrostelsel is huge! Er zijn meerdere platforms op een station in verschillende lagen, dus dat is even uitvogelen op welk niveau je moet zijn. Gelukkig is het hier allemaal hypermodern en zijn er veel infopunten waar je heel efficiënt je route kunt vragen. Jordan metrostation ligt echt om de hoek van het BP hotel dat 25 verdiepingen telt. Het is makkelijk gevonden. Inchecken om 14.00 uur. Wij zitten op de bovenste verdieping en hebben zo uitzicht op de aktline van Hong Kong. Poe hee wat een massa wolkenkrabbers! We installeren ons, douchen en chillen wat voor we er na een uurtje op uit trekken.

In de metro van guangzhou naar Hung Hom heb ik de reisgidsen uitgeplozen en een to do lust gemaakt. Het eerste dat we aftikken is een trip met de star ferry, een boot die al sinds 1888 in gebruik is en 400 ritten per dag maakt. We lopen via Nathan road naar de pier en doen de eerste indrukken op van de stad die zeer. Zeer trecht de reputatie heeft van shopwalhalla. Winkels, winkels, winkels, mega malls, neon, links rijdend verkeer, minder getorter, veel zakenlui, veel indiërs, kleermaker die je tailor made kostuums, jurken en blouses aanbieden. Wij ontkomen er ook niet aan door enkele winkels naar binnen gezogen te worden. Een mega outdoorzaak is vooral voor Anouk een waar paradijs. Bever is er niks bij, past er 3x in.

Op de boulevard of the stars belanden we. We zijn echt even stil van zoveel hoogtegeweld. What a view. En al ben ik geen stadsmens, hiervan raak ik zwaar onder de indruk. Met de boot over. Ook hiervoor geld de op het metrostation gekochte octopuspasje. Handig! Geen rijen, gewoon doorlopen. Een leuk vaartochtje van een kwartier met fabuleus uitzicht op de ontelbare skyscrapers. Het ifc2 gebouw in. Een mega mall, veel kleding en een overcomplete supermarkt waar we wat proviand inslaan voor ontbijt en knabbels. Luxe zaken met chique merken zoals burberry en chanel. We lopen de stad verder door richting peak tram. Een aardige poos in de rij voor het treintje dat met een graad of 45 heel stijl en rap de berg op gaat. 800 meter hoger mag je je oren klaren en via diverse lagen shopgebeuren naar het panoramaplatform. Het is vroeg donker, vanaf 1900 uur zet het schemer in. De skyscrapers doen hun lichten aan. Een oogverblindende zee van lichtgevende gevels. Flits, licht aan, licht uit. Iedereen verdringt zich voor een plekje bij de reling voor zich van het panorama, het water en de memorabele snapshots.

Het moet niet al te ver lopen zijn naar M at the Fringe, een restaurant aanbevolen door de boeken. Wel even vragen en via een nostalgische trap betreden we het romatisch Frans aandoende restaurant met uitzicht op de schuin omhoog lopende straat. Een zeer hartelijk en professioneel welkom. Mand brood verschijnt op tafel. Het is al 2030 uur geweest en we lusten wel wat. De ober vult na elke twee slokken ons glaasje weer bij. We voelen ons echte gooise meiden. Ik bestel zalm en Anouk Marokkaans. Het is om de vingers bij af te likken. Toetje? We zien anderen een shitterende souffle nuttigen. We bestellen er 1 voor ons twee. De ober gebruikt zijn professionele charme: 'take two', zegt hij. 'It will take only a half an hour.' We hebben niks te vertellen in dit chique restaurant. De ober legt bij zowel nouk als mij bestek neer. We krijgen er de slappe lach van. Wachten. Het duurt wel even. Geeft niks, prima ambianvr, we houden het hier wel uit. Anouk checkt de tijd, 2250 uur al! De laatste ferry gaat om 23.30 uur. We vragen de ober er spoed achter te zetten. Twee mannen aan een andere tafel hebben pret. De twee meiden moeten in 10 minuten een enorme souffle wegwerken en zorgen dat ze op tijd zijn voor de ferry, anders zitten ze vat op Hong Kong island. We schuiven de souffle met een noodtempo naar binnen, tussendoor proestend. Eruit, toch maar taxi die ons voor 18 Hong Kong dollar, 1,80 Euro in een kwartiertje naar de pier brengt. Boot gehaald! Terug naar het BP hotel. Te laat slapen en heel veel plannen voor morgen!

Saszzzz