Verboden stad II

....het beloofde vervolg....

De fotograaf heeft het hier duidelijk voor het zeggen. Jij daar, jij daar, stapje naar links, treetje omhoog, rechtop staan, lachen, klik! We gaan eerst met de hele familie op de foto en daarna mogen we nog een keer met alleen de jeugd. We staan superstijfjes op de foto, maar dat staan alle chinezen. Bij voorkeur nemen ze een haast militaire houding aan. En lachen is ook best moeilijk, maar het lukt ze beter dan de Mongolen. We wisselen adressen en nummers uit en gaan onze eigen weg.

Tas ophalen en naar de verboden stad. Onderweg worden we aangesproken door een leraar calligrafie uit Xian. Hij maakte al eerder een spontaan praatje en nodigt ons nu uit voor de expositie van zijn school in een deel van het complex dat nu afgesloten is voor het publiek. We worden zo langs de bewaking geloodst en staan tussen de Chinese kunst. De man maakt voor ons met penseel een combinatie van karakters op papier met het jaar van het varken, onze naam en een wens of gevoel naar keuze. Ik kies happiness wat met een lang leven gecombineerd wordt. Anouk kiest naughty. Dit heeft hij nooit eerder gedaan. Hij schiet in de lach. Maar het karakter bestaat en zus wordt op haar wenken bediend.

Een rondje door de gallerij met de diverse kunstwerken op rijstpapier en zijde. Of we wat willen kopen. Uiteindelijk zwicht ik voor een fijne tekening op zijde. Later worden we vaker aangehouden door studenten calligrafie. Zijn we nu in de toeristenval gelokt? Geen idee. In ieder geval ben ik er niet failliet aan gegaan.

Nu dan toch echt naar de verboden stad. Eerst een kaartje kopen. In de volle zon gewapend met paraplu wachten we terwijl het zweet van ons gutst. We nemen ook een digitale gids. De kaartjes kosten 60 rmb, 6 Euro, de gids 40, met 100 rmb borg. De verboden stad is gegantisch omvangrijk. Als je denkt het met een plein te hebben gehad zit erachter nog een en daar achter weer en weer. Rondom de pleinen gebouwen met gekrulde daken en veel ornamenten. Ook gigantisch koperen wierrookvaten en bronzen beelden. Op het eerste plein staan geen enkele boom om de groteskheid te benadrukken. Dat maakt ook dat er weinig schaduw is en wij zo door ons water geen zijn. En vind je verder overal waterverkopers, hier is er geen een! Na het door de ramen gluren van diverse keizerlijke vertrekken is het belangrijkste; water!

Uiteindelijk landen we 3 pleinen verder waar een restaurantje is met airco! Hier komen we even bij. Tot wat na 1600 sjokken we rond. Bij de uitgang worden we opgevangen door iemand (die zegt te zijn) van hutongtoers. Na zwaar onderhandelen mogen we met 2 personen voor 120 rmb een uur ons laten rondtrappen. Na al die uren in het keizerlijke paleis in de hitte een zeer welkome afwisseling. We rijden door een duidelijk gerenoveerde hutong, maar het heeft toch zeker een leuk beeld van hoe hier wordt geleefd. Rond 1745 uur worden we bij de pin afgezet. De poen draait er harder geen dan je denkt. We zijn nu bij het Houhaimeer. Met een heel gezellige sfeer in de straatjes rondom. Een mannetje biedt massage aan op een klein krukje. Na eerst stevig weigeren gaan we toch om en ach voor 10 rmb, €1,00 krijg je mij niet zo gek. We een doek op de schouders wordt ik en daarna ook zus stevig onder handen genomen. Hij doet het lang niet gek en eenmaal nek en schouders bewerkt gaat hij over naar de oortjes. Nou die gloeien wel dan! Dan het hoofd maar dan mag je 5 rmb bijdokken. O jee, dat gaat nog maar de verlenging van de kuiten slaan we af.

Op zoek naar eten. Legio restaurantjes duidelijk gericht op de toeristen. Zelfs loungestoelen! We strijken neer in een druk bezocht restaurant aan het water op het dakterras. De kaart is hier in Engels met mooie afbeeldingen. Een stuk makkelijker kiezen dan gisteravond toen de kaart echt helemaal in karakters was. Er is van alles, van slang tot pigface en van lever tot gefrituurde hele babyschildpad. Wij zijn best in voor wat uitdaging. Op het gebied van eten willen we echter hierop een uitzondering maken. We bestellen veel te veel, weten wij veel! Maar de rijstnoodles, de sla, bonen, tofu en pruttelkip gaan er heel goed in. Na het diner haalt nouk bij starbucks een koffie, iets wat in dit theeland nogal schaars verkrijgbaar is. We lopen terug naar de ditiezhan, het metrostation. Onderweg allemaal mensen fysiek actief met voetbadminton, Tai Chi en bal hooghouden aan een touwtje. Anouk probeert het laatste en leert de kunst van een oudere dame die het heel sierlijk doet. Het valt nog best tegen! We lopen verder. Hey, een leuk straatje! We belanden midden in een overdrukke hutong met allemaal winkeltjes, eetgelegenheden en zelfs voetmassage salons. Het is leuk kuieren en echt een plek waar we van genieten. Gaaf sfeertje! Nouk koopt een mooie theebeker. Nu dan toch eindelijk naar de metro. In een halte of 4 zijn we op beijijngzhan, het centrale station vlakbij ons hotel. We kopen nog wat in voor het ontbijt. Dat Chinese hebben we wel gezien.

In het hotel, inmiddels is het al best laat, we speken onze agent, mr Niu, ofwel meneer melk, en horen dat we morgen om 0830 uur door hem naar Jinshanling worden gebracht. Even douchen, rommelen en slapen.

Saskia