Cultuur snuiven
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
15 Juli 2009 | Mongolië, Ulaanbaatar
Ze weet waar je goed cashmere kunt kopen. We droppen de spullen en worden naar cashmere world gebracht. Helaas is de kleding niet naar onze smaak, de wol is wel supermooi en zacht. We kopen allebei een mooie shawl. Vanavond om 18.00 is er een show met Mongoolse zang en dans. Ze wil ons het theater wel wijzen. Goed plan! Over de peace bridge direct rechts. Dat gaat lukken.
Terug naar het hotel even douchen en kleding wassen. Om 13.00 uur gaan we de stad in. Eerst pinnen, anders kom je nergens. Dan bij café Amsterdam yoghurt met muesli (Yes! Lekker!) en wat drinken. Vervolgens naar het klooster waar het moet wemelen van de tasjesdieven en zakkenrollers. We zijn hyperalert en scannen alle passanten op boefpotentie. Anouk heeft haar robbertje knokken al helemaal uitgeschreven. Hoek hier, knie daar. We lopen dicht bij elkaar en ontwijken verdacht uitziende types. Het lijkt wat overdeven, maar we zijn zo vaak gewaarschuwd dat we het niet anders dan zeer serieus kunnen nemen.
Vanwege het Nadaam festival hebben de kooplui van de zwarte markt een dag vrij. Helaas geen markt voor ons, maar wel een plek minder om beroofd te worden. We hebben zelfs nagenoeg niets bij ons en in de camera een ander fotokaartje gestopt, zodat je niet al je foto's kwijt bent als het mis mocht gaan.
Het valt mee met de drukte. Net voor het klooster horen we gezang vanuit een gebouw. Binnen zitten allemaal monniken aan tafeltje mantra's van een briefje af te zingen. Tegenover hen zit volk dat de zegeningen ontvangt. Een heel bijzondere gewaarwording. In het klooster staat een gigantisch groot boeddhabeeld van goud. Er omheen allemaal gebedsmolens en in kasten ontelbaar kleine heilig aandoende popjes. Mensen lopen een rondje om het beeld en draaien de vele molens rond. Bij het altaar een gebedje en een financiële bijdrage. Verderop een ruimte vol mantra's zoemende monniken. Het heeft echt iets magisch. Ook hier weer briefjes die worden opgelezen, al klinkt het als een herhaling van 2 steeds dezelfde zinnen. Mensen lopen langs en krijgen een tikje op het hoofd met de stapel briefjes. Op naar de volgende monnik voor hetzelfde ritueel. De monniken zien er net zo uit als die van Tibet. Tenminste, wat ik er uit de plaatjes van weet. Helaas mag je van hun geen foto's maken.
We gaan naar de star departement store, kopen er kaarten, brood voor in de trein en wat drinken. We willen eigenlijk nog naar het Intelligence museum. Het is al 1700 uur. Dan wordt dat racen door het museum, daarbij zijn we al slim genoeg... Dan nog maar wat rondlopen.
Nouk ziet leuke slofjes. Te weinig poen mee. Dan maar later halen. De tijd dringt voor het theater. We komen bij de kassa net tekort voor het fotokaartje, maar mogen er toch in. De show is erg mooi. Traditioneel zang en dans, keelzingen met wel heel apart klanken en slangemeisjes. Totaal duurt het een uur. Net mooi. We pinnen en halen Anouk haar sloffen.
Het hazara Indiaas restaurant achter het worstelstadion beviel zo goed dat we er weer neerstrijken. We eten er echt super! Even na 21.00 uur zijn we terug in het hotel. Beetje rommelen en inpakken voor morgen. Om 07.20 uur worden we opgehaald voor ons laatste stuk treinreis, op naar Beijing!
Saskia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley