Piraeus-Naxos - op de camping!

Zondag 14 augustus 2011 - Piraeus - Naxos

Om 05:00 uur wake-up call en wekker. Ben altijd bang dat ik mij verslaap. Gelukkig niet. Laatste spullen in de tas. Om 05:40 uur verlaat ik het hotel en ben ik na goed vijf minuten lopen ruimschoots op tijd voor de trein naar de haven Piraeus. Er wordt in overvloed gewaarschuwd voor zakkenrollers en terecht. Een Engelse tourguide zegt tegen zijn groep "take care guys", kijkend naar een vent die even de trein in en uitstapt bij aankomst op het station. Hij ziet die truuk dagelijks gebeuren. Dan stappen ze achter je in en hups weg je poen. Nu lijkt het erop of hij bot vangt. Ik heb mijn buideltas op mijn buik. Slot erop.

Het is zeven haltes tot de haven. Donker. Enorme veerboten liggen naast elkaar opgesteld. Ik moet Highspeed 4 hebben. Hij ligt al klaar. Het wijst zich vanzelf. Mijn reistas laat ik beneden. Even geen gesjouw. Ik heb een stoel aan een tafeltje voor vier op het bovendek. Volgens mij is het eerste klas ofzo. De grote leren fauteuil kan een eindje onderuit. Dat ga ik dus ook doen! Om 07:15 uur komt er beweging in de boot. Ik gok dat ondanks de naam van de boot de tocht 6,5 uur gaat duren. De catamaran doet er slechts 3,5 uur over. Voorlopig heb ik twee stoelen voor mij alleen en dat bevalt prima.

Haha, het is toch de catamaran! Beter! Ruim drie kwartier voor het aanmeren in de haven van Naxos, maken we een korte tussenstop op het eiland Paros. Om 11:15 uur zijn we al op Naxos, waarvan Chora de hoofdstad is. Het is een behoorlijk druk gedoe van aankomende en vertrekkende gasten. Direct op de kade staat een rij vertegenwoordigers van hotels en jawel ook campings met een bordje de aankomende gasten naar zich toe te lokken. Ik zie het busje van Naxos-camping en een aardige Brit, genaamd Marco, wonend in Heidelberg en de zomer vluchtend naar Naxos heeft de taak kampeerders de transferservice te bieden.

Samen met acht Spaanstaligen uit Tenerife rijden we in tien minuutjes naar de camping. Eenvoudige plek. Er is een zwembad, maar die nodigt niet heel erg uit. Ik mag zelf mijn plekje uitkiezen onder bamboebeschutting. Tent opzetten. Harde grond. Zonder hamer gaan de haringen niet de grond in. De vrouw van de camping belt voor minnaar iemand voor het huren van een fiets. Binnen tien minuten is hij er. Ik mag achterop de scooter. Uh o. Niks helm ofzo. "Please put your feet on the steps." O ja, dat is wel handig. Nu goed grip zoeken onder het zadel. Daar gaan we! Het voelt wat instabiel en meneer heeft er best de sokken in.

Ik krijg een stoer mountainbike. Voor dertig euro is hij vijf dagen van mij. Heerlijk! Vrijheid! Dat gaat wel even een stuk sneller dan tijdens de Gymnaestrada in Lausanne, waar je het juist makkelijker zou verwachten. Ik doe wat inkopen bij lokale supermarktjes. Groente voor het maal van vanavond, yoghurt en muesli voor het ontbijt. Op de pedalen naar de camping. In het open restaurant is een klein winkeltje met echt het meest noodzakelijke. Achterin het restaurant staat een mega koelkast waar iedereen zijn spullen in mikt. Nog wat verder achterin is een hok waar je kunt koken en afwassen. Daar heb je een vriezer. Handig.
Omkleden. Beachtime! In twintig minuutjes ben ik op het strand Maragas, nabij Plaka. Onderweg passeer ik drukke strandjes direct aan de weg bij de havenplaats Agios Anna. Die zijn minder aantrekkelijk dan Maragas. Daar is het ruimer. Ik begrijp nu dat de afbeeldingen op de vazen in de musea en de beelden van de goddelijke Griekse helden, met dito lijven, nog steeds als voorbeeld dienen voor de huidige generatie Grieken. Veel Adonissen en Adonia's stellen het zonder lendendoeken en gaan voor egaal bruin. Ik loop maar iets verder. Niet dat dat veel uitmaakt, maar hier zijn ook wat geklede gezinnetjes. Tussen drie en zes houd ik het hier wel uit. Regen in NL. Zon bij Sas!

Terug op de fiets. Het is wat voor half zeven. Douchen. Brrr... Ijskoud! Kokkerellen. Ik maak een prutje van courgette, paprika, nectarine en een pittig tranen-in-je-ogen-uitje. Dit alles in een pannetje op een ieniemini Brandertje op aanmaakblokjes. Het werkt als een tierelier! Met mijn dompelaar kook ik water voor couscous. En zo is mijn maaltijd in no time klaar. Een Fransoos is onder de indruk van mijn Brandertje en kookkunsten. Zo'n apart ding heeft ie nog nooit gezien.
Afwasje en in het restaurant reisgids lezen en verslag tikken. Morgen maar eens het centrum van Chora verkennen.