Monteverde - Skywalk - Canopy -Tarzan swing
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
27 Juli 2010 | Costa Rica, Monteverde
Wij hebben niet zoveel zin om deze wandeling van 3 km met de hele massa te moeten doen. Ellen zijn we al snel kwijt. Zij gaat verder in haar eigen tempo. De wandeling is mooi, maar valt voor 20 dollar wel wat tegen. We zien welgeteld 1 rups. Het is duidelijk dat Costa Rica weet hoe je handel slaat uit het toerisme. Zo kregen we bijvoorbeeld ook de aanbieding om naar een koffieplantage te gaan voor maar liefst 25 dollar. Allemaal leuke excursies, maar niet voor dit soort bedragen. Ik weet hoe een koffieboon eruit ziet en lust geen koffie. Aan mij gaat die toer voorbij.
Na een goed uur hebben wij de skywalk er wel op zitten. In de tuin zitten we op een bankje en daar zien we – jawel… gratis! – kolibri’s. Om 11:00 uur hoort de canopytour te starten. Ze nemen het niet zo nauw met de tijd. Het wordt ruim een half uur later. Gordel aan, helm op, handschoenen met extra leren verdikking aan, bus in, omhoog naar een trappetje waarmee we op nog meer hoogte geraken zodat we lekker van de kabels kunnen roetsjen.
Horizontaal zijn een aantal kabels gespannen waar je met een karabiner en een speciale katrol aan wordt gekoppeld. Met een hand houd je de kabel vast, met de andere de lijnen die naar de karabiner leiden. De eerste lijn is nog niet zo lang en heeft niet zoveel verval. Prettig om te wennen. Maar liefst vier gidsen begeleiden ons. Aanhaken, instructie, remmen, afkoppelen. En zo gaan we van platvorm naar platvorm. Bij de eerste twee ben ik nog wat gefocussed op de techniek. Daarna kan ik echt om mij heen kijken, ook al ga ik met een beste vaart. De derde kabelbaan is 650 meter. Dat is echt wel een eind. De laatste kabel moet je met zijn tweeën aan hangen. Ze willen het liefst man-vrouw koppelen. Fiona en ik zijn lekker geëmancipeerde stoere meiden en gaan samen. Deze laatste vlucht is echt mega-wijs. We gaan behoorlijk hard en hebben een fantastisch uitzicht. Gaaaaaaaaaaaaaaf!
Tot slot kun je nog kiezen om een tarzanswing te doen. De gidsen die daarbij assisteren hebben geen tuigje om en kunnen het dus ook niet voordoen. Fiona neemt het voortouw. Van een platvorm van 8 meter hoog spring je in het diepe met houvast aan een voor liaan doorgaande touw. Je maakt echt een reuzeswing. Aaaaahoehoehaaaaaaaaaaaaaa! Twee boys op de grond om je benen zien te grijpen zodat je tot stilstand komt, echt een rotklus. Ze krijgen steeds aardige klappen van die toeristenbenen. Ik waag ook de sprong. Het eerste stukje over het randje is echt wel even spannend. Je maakt even een vrije val. Na de heenswing is het vooral erg leuk en kan ik ervan genieten.
We zijn twee uur verder. Met de bus terug. De groep wordt gedropt in het centrum en ik ga met een paar anderen mee terug naar de cabana, waar ik mijn eigen lunch prepareer; crackers met banaan en kopje thee. Voor mij geen warme lunch als het niet hoeft. Vanavond gaan Klaas en Rik weer koken. Dat is ook een prettig vooruitzicht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley