Stenen bomen zijn cool

Al om 06.00 uur gaat de wekker zodat we alle tijd hebben voor douche, ontbijt en klaarstaan voor de minibus om 07.30 uur. Heerlijk weer yoghurt met mango, goemota en muesli en brood met Mini m&m's! Jaja smaakt net zo goed als hagelslag hoor en je moet wat hè!

We staan keurig op tijd klaar. Nog geen bus. Dat kan, maar om 07.45 uur vinden we dat we lang genoeg geduld hebben en loop in naar de receptie. De ene knul zegt dat er geen taxi komt en doet er verder niks aan. De andere ligt op de bank te slapen, wordt wakker, zegt zonder ook maar even mij aan te kijken: "ten minutes", rekt zich uitgebreid uit en wrijft nog een keer in zijn ogen.
Dit schiet niet op. Het meisje van de receptie komt aanlopen en liegt glashard dat de bus er al was en weer is gegaan. Mooi niet. Wij hebben zicht op de parkeerplaats, aten buiten en staan al voor 07.30 uur klaar.

Maar goed met nog wat extra geduld arriveert het busje dat nog precies twee plekken over heeft en verder vol chinezen zit. Na 5 minuten rijden moeten we overstappen en rond 08.30 uur nog een keer maar nu op een grote bus die ons in ongeveer 4,5 uur naar Kunming moet brengen. De bus is relatief luxe. We hebben een soort stewardess die water en een reclametasje uitdeelt. Er wordt een film geshowd en er is (helaas direct achter ons) een wc.

Weer een fraaie route met nog steeds heel veel rijstvelden. Nu geen slingerweg meer. Dit is echt een goed geasfalteerde snelweg. Korte pitstop onderweg en rond 12.30 uur zijn we in kunming.

We regelen een taxi naar het chuan Bo hotel op de Beijing lu. Daar zijn we om 13.00 uur. Ik krijg een telefoon aan mijn oor gedrukt met een zeer slecht Engels sprekende Chinese. Ze staat met chauffeur op het busstation om ons naar het stenen woud te brengen. Sja wij staan bij het hotel net in te checken. Ze zegt over een half uur met chauffeur voor de deur te staan. Het wordt een uur. Om 13.45 ui vertekken we. Het is door de drukte bijna 3 uur rijdenn.

Ter plekke krijgen we twee uur om het wereldwonderlijke, unesco bekroonde, natuurfenomeen te bewonderen.

Het is duidelijk een toeristische trekpleister. Geen echt bos waar je doorheen wandelt maar een heel vreemd natuurverschijnsel van een verzameling stenen die als pilaren in allerlei vormen zo uit de grond lijkt te komen zetten. Bizarre rotsen waar je tussendoor en onderdoor loopt via een keurig aangelegd pad en trappetjes. Je kunt naar een kleine pagode lopen en hebt dan overzicht over een uitgestrekt landschap van veelal vlijmscherpe rotstoppen. Heel apart. Echt even tijd nodig om dit vreemde een plekje te geven in de grijze cellen.

We hebben slechts twee uur en voelen ons echt een Chinees. Hollen door het park om zo snel mogelijk alles gezien te hebben en ondertussen natuurlijk veel digitale mb's verbruiken zodat we later kunnen bewijzen dat we er echt zijn geweest.

In het begin lopen we met een Chinees gezin mee die het maar wat tof vinden dat wij juist met hun meelopen. Zoonlief mag het vertaalwerk doen voor pa en moe en moet zijn ongelooflijke verlegenheid overwinnen. Hij zweet er peentjes van! We gaan op de foto in traditionele lokale kledij, natuurlijk poseren we voor wie dat wil en laten onze nieuwste vrienden achter omdat hun foto's maken ons te lang duurt en we maar 2 uur hebben.

Om kwart voor vier zijn we weer braaf terug bij de entree. De fotograaf heeft ons direct gespot in de mensenmassa en komt met de foto's in de witte jurken met tooien en mandjes, die we met 10 yuan afrekenen.

De auto in voor een kleine 2 uur terug rijden. Nu nog eten. Vanaf het hotel gaan we met de taxi naar een adresje uit de trotter, het french café. Voor 90 eurocent zijn we op plaats van bestemming. Erg leuk tentje met een vide waar je kunt loungen of interniksen. Beneden Frans bistro idee. Anouk eet een prima pizza en ik eet kip met frites! Voor onderweg nemen we een stukje aardbeientaart, ook erg goed gelukt. Nog even in de wijk rondlopen waar je vergeleken bij eerdere plaatsen toch duidelijk wat hippere winkels hebt. Ik koop een kleine horloge voor 20 yuan.

Met de taxi gaan we retour hotel. We lopen nog even in de winkelstraten rondom het hotel. Veel is al dicht. We gaan terug en bekijken het morgen weer.

Saskia