Lijiang - Chinees bankboekje en pas voor Anouk

We zijn nogal gebroken van het vele reizen achter elkaar. Zo'n 13 uur treinen gevolgd door ruim 9 uur bussen, taxi en dan nog hotel zoeken. Eenmaal troep in hotel gedumpd toch gelijk de stad verkennen want die ziet er wel heeeeeel erg leuk uit en dan te laat uitgeteld het bed in.
Wij vinden dat we vandaag mogen uitslapen. En dat lukt prima! Pas 11.15 eruit. Douche is koud maar gelukkig hebben we ondanks de beperkte douchetijden van 7 tot 12 gisteravond al gesproeid.
Het gaat erg traag vandaag. Ik heb gelezen over een tentje waar ze goed brood hebben. Het is even zoeken naar Don papa pizza, maar het loont zeer de moeite. Vers gebakken petit pains en croissants. Heb echt niets tegen rijst, maar wel als ontbijt! Glaasje gepureerde mango erbij, kopje jasmijnthee, bakje yoghurt met helaas oude cornflakes. Gelukkig is de rest zo goed dat die paar dagen te oude ontbijtgranen er toch ook nog wel in kunnen.
Het is al half 2 als we klaar zijn met ontbijten. We kronkelen door de straatjes met massa's winkeltjes. Niet normaal! Wel steeds meer van hetzelfde; gedroogde yakvlees, gewoven naxi kleden, kammen, handbewerkt nepzilver, houtsnijwerk, kleding, kleding, kleding, borduursels, kalebassen, prullen, eetstokjes, thee, jade, dongbaschrijfsels (schrift van de naxi, minderhedengroepering in deze streek), hoeden, leer, geschept papier, noem maar op! Het is echt shop till you drop!
Maar Anouk kan weinig shop zonder pinpas. Missie van vandaag is een bank te vinden met een western union relatie die geld vanuit nl kan ontvangen zodat Anouk weer kan uitgeven. Het lijkt o zo simpel, vergeet het maar! We moeten van Interhelp naar de psbc bank hier in Lijiang. Heeft nog nooit iemand van gehoord! Western Union? Nooit vann gehoord? Engels sprekende bankmedewerkers? Bestaan niet! Dus weer tijd voor theater, pantomime gemixed met boeren-klompen-Chinees. Bij de agricultural bank helpt een medeklant ons. Ze kan aardig Engels en adviseert een bankrekening alhier te openen waarop van uit NL geld gestort kan worden. Hier naam invullen, daar je adres en handtekening, pincode kiezen, druk enter, nogmaals enter; alstublieft! Hier is uw Chinese bankboekje en pas! Haha Anouk heeft nu een Chinese rekening. Staat geen stuiver op, maar dit op zich is al stoer!
Bellen met Interhelp. Die storten niet op een rekening van een bank zonder connectie met Western Union. Of we daar even geen willen gaan. Prima! Moet je wel een adres hebben. Die hebben ze niet.
Op zoek naar internet. Je zou denken fys in een high tech land als China waar de meeste pc's gemaakt worden op elke straathoek wel een cybercafe heeft. Niet! Het is echt zoeken. Via een kousenwinkel lopen we uiteindelijk naar de eerste verdieping waar het vol staat van luxe breedbeeld pc's met gamende jeugd erachter.
Voor 10 yuan € 1,- is de pc een uur van ons. We krijgen gratis thee ingeschonken die als je ook maar 2 slokken op hebt gelijk weer wordt aangevuld. We krijgen zelfs een handje gestoomde pinda's die niet te eten zijn. Heel lief! Stiekem weg gemoffeld... We vinden het adres van de bank met western union connecties via surfen en bellen. De straat op. Op zoek naar Lijiang road 58. Zou niet moeilijk moeten zijn in Lijiang. Wel dus! Heeft nog nooit iemand van gehoord! Na ettelijke keren vragen geven we het op voor vandaag. Even de supermarkt in en informeren naar fietsverhuur. Morgen willen we op de pedalen door de omgeving. Bij het Mao beeld kunnen we voor slechts 15 yuan € 1,50 een hele dag een fiets huren. We spreken af morgen om 8 uur present te zijn en gaan op zoek naar eten. Vlakbij ons hotel is leuk eten. Aan de straat zijn allemaal spiesjes met tofu, vlees of groenten, die je kunt kiezen die voor je gebarbecued kunnen worden. Prima eten! Na het diner de kronkelstraatjes weer door. Niks gekocht! Een unicum! Maar we zijn hier nog niet weg... We lopen een paadje omhoog met mooi uitzicht over de stad met de w-vormige daken, de beekjes, bruggetjes, dames met hoofdtooien, etcetera.
Ook luidruchtigere zones met hele foute karaokende chinezen. Het is druk in de straatjes, vooral Chinese toeristen. Een heel enkele keer herkennen we een soortgenoot. Toch blijven we een soort aliens hier. Het valt ook moeilijk 'in te blenden hier. Wat je ook doet, je wordt toch wel gespot!
Ook opvallend de hoeveelheid melaatsen. Ik zie in de praktijk hier heel wat mensen met fysieke onregelmatigheden, maar wat je hier ziet... Dat bestaat volgens mij niet in NL. Volledige misvormingen, eentje zelfs zo erg dat het lijkt alsof hij door een pers is gerold, helemaal plat. Een ander spastisch en slechts van onder gehuld in een door midden gesneden binnenband van een auto. Waarschijnlijk is het de beste manier om zijn lijf te beschermen tegen het schuren op de grond. Hij kan zich wel met de armen wat voortbewegen. Hij slaat zijn hoofd tegen de grond en kreunt. Zelfs ik heb moeite hiernaar te kijken.
Op tijd terug zodat ik nog kan douchen zonder zoals Anouk gisteren opeens met ingesopt haar onder de douche te staan waarvan accuut om 12 uur precies het warm water wordt uitgedraaid.