Laatste skidag

Rond 08.00 uur uit bed. Op voor de laatste skidag. Wederom uitgebreid ontbijten. Bij Jean-Michel rekenen we af voor de kamer en skipas. Ik lever de sleutels in, ook die van vorige keer. Gelukkig is dat geen punt.

Om 09.45 uur zitten we in de lift. Het is warm vandaag en ontzettend druk. Overal krioelen mensen. Het ene klasje na het andere zigzagt van de berg.

Jet en ik zitten in de lift met een stel dat verwoede pogingen doet hun sigaret aan te krijgen. Niet alleen dit valt op, vooral hun exit uit de lift. Meneer gaat midden in het pad zitten om het board aan te snoeren. Hij doet heel profi maar 20 meter verderop ligt hij alweer. Zij pak kaart en fototoestel erbij. Wij adviseren: doe maar blauw en neem alstjeblieft eens les! Het is wel een mooi schouwspel zo op de kneuzenpiste. Ze liggen er allemaal voor het oprapen, een man staat in de stilstaande lit te bellen. Hij heeft voor het gemak maar even de schotel nder zijn kont vandaan gehaald. Dat geeft weer leuke beelden als zo de lift weer start.

Wij gaan maar zo snl moelijk weg van hier, op naar Avoriaz. Ook hier is het druk. We gaan richting Chatel en hebben er lekker lange afdalingen. Om 12.30 uur houden we pauze. Omdat er vanavond niet veel van gaat komen doen we nu wat warms: frites! Lekker verantwoord, maar vooral lekker.

Nog een rondje skien rondom Avoriaz en dan is het al weer tijd voor de terugrit. Het is nog een hele etappe voordat je weer in Les Gets bent. Eenmaal daar is het kneuzendomino, kneuzenslalom en kneuzenexodus. Wat een mierennest van mensen! Half vier, wat doen we? We kunnen nog net een afdaling doen, maar veel lol aan is het nu niet meer. Daaarbij is er een guur windje opgestoken. We gaan naar benede, leveren de skies in en zitten lekker in de namiddagzon op de stoep.
Nog even internetten, nu het nog (gratis) kan en dan zo maar richting bus bestemming Geneve.

We staan om 17.15 uur bij het Gare Routiere. De bus is te laat. Het is dan ook mega druk. Allemaal bussen die af en aan gaan. Overal langs de weg staan auto's dubbel geparkeerd. Iedereen wil van deze mooie gebruik maken van de zonnige pistes.
De chauffeur heeft er flink de sokken in. Hij wil de verloren tijd goed maken en scheurt als een wilde de bergpassen door. En voor iemand zoals ik is dat garantie voor een omkerende maag. Zelfs Jet, die normaal nergens last van heeft, voelt een stevige koppijn opdoemen.
Remmen, gas geven, remmen, bocht om links, rechts, knipper knipper, Merde! Cochon!, rechts inhalen en harder dan alle andere voertuigen op de linker baan alles voorbij. We bereiken Geneve aeroport zelfs voor 19.00 uur en daarmee is de rit van anderhalf uur in een goed uur afgelegd met een publieke bus. Je kunt je voorstellen dat ik het wel even heb gehad.

Sja en nu naar hotel Stars. Maar waar ligt dat en hoe komen we er?
Even vragen her en der. Een aardige taxichauffeur - ja ze bestaan! - helpt ons en weet te melden dat we een hotel geboekt hebben dat in het Franse deel ligt. Hoewel qua afstand niet ver is dit erg onhandig. De taxirit is duur, je moet de grens over, etc. Afijn, wij besluiten maar te lopen en de 23 euro taxikosten te besparen. Je wilt immers niet de goedkope hotelkosten ad 40 euro voor de kamer teniet doen.
Richting de PalExpo. Daar zijn mannen druk in de weer met vorkheftrucks een beurs aan het opbouwen. Even vragen. We komen niet veel verder. Een taxichauffeur even vragen. Volgens hem MOETEN we wel met de taxi, want lopen is veel te ver. Maar ja, taxichauffeurs zeggen wel vaker wat. Toch maar lopen. Even later stopt hij weer. Voor 15 euro wil hij ons brengen. Vooruit dan maar. Het is donker en we weten niet precies waar het hotel ligt. Dan maar 15 euro lichter.

Het is een rit van nog geen 5 minuten. Het hotel ligt precies achter de douane. Even inchecken en naar de eerste verdieping, kamer 110. Het is uiterst eenvoudig, er zijn twee bedden, de badkamer is schoon en verder moet je niet te kritisch kijken naar dingen als spetters op de muren en schimmelplekken rond de ramen. Ogen dicht en slapen. Maar eerst even wat eten en douchen.
Om 21.00 uur kruipen we erin. Theoretisch hebben we zes uurtjes slaap voor de boeg. Om 03.15 uur mogen we eruit. De praktijk is echter minder gunstig. Ik lig nog een tijd te draaien en mag het uiteindelijk met een uur of drie pitten doen.