Tel Aviv - Jeruzalem - Bethlehem

Vandaag verlaat ik Tel Aviv. Eyal brengt mij naar het busstation. Althans, dat is het plan. Ik moet nog pinnen en daarmee breng ik de planning in de war. Het pinnen is hier niet zo eenvoudig als bij ons. Na het wachten op mijn voorgangers accepteert het apparaat mijn passen niet. Op naar een volgend apparaat. Deze werkt wel, maar Eyal moet naar zijn werk en ik mag op zoek naar een taxi om mij naar Alazarov-busstation te brengen.

Het gaat verder soepel. Op het busstation is het druk. Iedereen mag persoonlijk bij de chauffeur zijn kaartje kopen. Dus dat duurt nogal. Naast mij komt een soldaat zitten. Ik voel wat in mijn been prikken. Het is zijn geweer. Daar heb je in NL dan weer niet zo snel last van.

Vanwege Sukoth, loofhuttenfeest, is het superdruk. Overal orthodoxe joden in lange jassen, met bontmutsen, baard en pijpenkrullen.
Ik wacht geduldig op bus 20 naar Yad Vashem, waar ik met Linda heb afgesproken. Al snel kom ik tot de ontdekking dat dit zinloos is en houd ik een taxi aan. Zo ben ik keurig op tijd, 12.00 uur, bij het oorlogsmuseum.

Linda, papa Henk en gids Casandra komen mij halen. We bezoeken de muur met inscripties van de Righteous, mensen die joden in de oorlog onderdak hebben gegeven of op andere wijze hebben geholpen. Het blijft emotioneel om de namen van mijn opa en oma er vereeuwigd te zien staan.

Linda en Henk gaan het museum nog snel even in. Ik heb het al gezien en wil niet in 15 minuten door de historie heen sjezen.

De bus staat voor en brengt ons op het op een half uur verder gelegen Bethlehem. Dit ligt op Palestijns gebied. Je kunt er niet zo maar binnen en zeker niet sinds de muur er staat. Net als destijds in Berlijn is er een enorm bouwerk opgetrokken. Niet 4 meter, maar maar liefst 8 meter hoog beton. "Waanzin!" hoor ik zeggen. Maar of wij westerlingen echt begrijpen wat hier speelt en of het echt waanzin is, vraag ik mij af.

Na de lunch in restaurant met Arabische muziek gaan we een kitscherig winkeltje in met pelgrimsouvenirs; kerststalletjes, iconen, heilig zand en zelfs lucht uit Israel in een flesje. Dat is nog eens handel!

We worden afgezet bij de Herdersvelden. Hier hoorden de herders als eersten over de komst van het kinneke. Een schitterend uitzicht. De groep is even stil en Cuno en Jan houden een viering, zoals dat heet.

De bus brengt ons terug naar het hotel waar we rusten, eten en Lin en ik de groep uitzwaaien.