Buenos Aires - San Juan

Er is feest vanacht. Bof ik even. Na ruzie met mijn wekker ben ik op de dreunende bassen toch in slaap gevallen. Om 04.15 uur op, om 05.00 uur de taxi. Wel spannend slapen. Je zou de wekker missen.
Het is 20 min rijden naar Aeropraque. Lange rijen voor de counters. Het verloopt verder voorspoedig.Twee uurtjes vliegen en ik ben om 09.00 uur op San Juan. Geen douane hier,wel gemakkelijk aan binnenlandse vluchten. Het ziet er wat kaal uit, wel mooi winters zonnetje.

Wim herkent mij vrijwel direct. Wel knap, we hebben elkaar nooit eerder gezien. Op naar het hostel met de estanciero van Wim, een superstoere jeep met wat haperingen hier en daar. Om 10.oo uur zijn we in ZOnda hostel. Meteen vriendelijk ontvangst in een eenvoudig, huiselijk aandoend huis. Er zijn 20 bedden in 5 kamers. Het is even wachten op de schoonmaak en ondertussen roberen WIm en ik Mirjam te bereiken, maar die zit nog in afgelegen gebieden naar het schijnt. Wim leidt me gelijk even rond door San Juan. SOber plaatjes met krakkemikkige stoepen en wel een aardige kern met wat winkels. Ik weet nu de empenadas te vinden, de supermarkt en de internettoko. Terug in het hostel wat eten, schrijven, kletsen en internetten aan de balie van het hostel. Het gaat er allemaal erg gemoedlijk aan toe. Familiair zelfs.

Wim vertrekt met twee hier opgedoken vrienden. Ik ga toch maar niet mee. Beetje relaxen en pogen Mirjam te contacten zijn ook prima tijdsbesteding. Tijd voor mijn siesta. De meeste winkels zijn toch dicht tussen 13.00 uur en soms wel 18.00 uur. En ik kan wel wat slaap gebruiken. Om 17.00 uur richting centrum. Zo´n tweede tippel geeft al een heel andere indruk. Je moet de sfeer even tot je laten doordringen en door de gaten in de stoepen heen kijken. Er staan wel palm- en olijfbomen. Besef! Maar met minder tropische omstandigheen valt dat gewoon iets minder op. In de voetgangerszone is een internettoko. Ik vraag hoeveel het kost. 1 peso. En dat blijkt per uur! Haha een lachertje. Dat is namelijk zo´m 25 eurocent! Dus Linda ik zal niet meer klagen over ´dure´zaken hier. Mijn bed kost overigens wel een hele 20 pesos per nacht, 5 euro dus. En ik heb zo maar mazzel, ondanks dat het stof dik opgehoopt in de hoeken ligt, het gemeenschappelijke bad een wel erg zwarte aanslag heeft en je eigen toiletpapier moet meenemen. Ik heb de hele kamer met 2 stapelbedden voor mijzelf!!! Zo lang het duurt dan.

Na een flinke sessie internet en eindelijk bericht van Mirjam ga ik op zoek naar een locutorio om te bellen met ene Marcos. Nog een heel gedoe, want als degene waarmee je blet geen tegoed heeft kun je alleen maar zelf met een kaart bellen. En ik bel dus vanuit een hokje. De man van de beltoko is superaardig. Ik mag met de telefoon achter de kassa bellen. Ik krijg Marcos aan de lijn die charmant vindt dat mijn naam als ´musica´ klinkt. Hij haalt mij morgen rond 10.30 uur op. Ik hoef dus niet eens een taxi en bus te regelen, maar kan prive met iemand mee. De bestemming gaat Rodeo worden. Moet zelf nog even opzoeken waar dat ligt, maar het zal wat noordlijker liggen.

NOg even een supermarkt in en bij Lus San afhaaleten halen. Het is er wel tijd voor, tegen 21.30 uur. Wim heeft het mij aanbevolen en de dame achter de toonbank weet gelijk over wie ik het heb als ik zeg dat een vriend het heeft aanbevolen; "Ah, Bem!" zegt ze, zijn naam Spaans verbasterend. Ze heeft ook gelijk door dat ik wel eens sla zou willen. Niet erg gebruikelijk voor incrowd, die houden het vooral bij vlees in allerlei varianten. Het schijnt dan ook superlekker te zijn. Ik hou het zo lang het kan nog even bij vitaminehoudende etenswaar. Snel nog even Mirjam mailen. Tijd voor wat gerommel; lezen, internetten en hopelijk niet al te laat slapen.

Hierna weet ik niet of ik internet ga hebben. Het volgende nieuws kan wellicht even duren.

Terug in het hostel smaakt het echt uitstekend.