Praia do pescadores -

Voor mijn gevoel ben ik laat wakker, maar locale tijd valt dat reuze mee. Het is hier 09:00 uur. Rustig douchen, yoghurtontbijt op ons terras. Zo ontzettend heerlijk hier te zijn. Wat een verstandige beslissing er zo even tussenuit te piepen.

12:00 uur. Terrein verkennen. Het complex heeft een zwembad dat uitkijkt over zee en het centrum van Albufeira. We hebben er lol van dat we zo mooi zitten hier en ik laat de omgeving evennop mij inwerken. Witte huisjes die tegen de rotskust zijn opgebouwd. Het doet een beetje aan zoals de plaatsjes op de Griekse eilanden.
Met een roltrap dalen we af naar strandniveau. Praktisch, maar wel een beetje vreemd in deze omgeving. Waarschijnlijk gemaakt om het voor golfende senioren zo lang mogelijk toegankelijk te houden.

Een langgerekt strand ligt voor ons, dat we tot het einde aflopen tot het uitzichtpunt op de rotsen. Het strand ligt bezaaid met allemaal mooie schelpen en het is bijna onmogelijk niet wat souvenirs mee te nemen.
We spreiden onze pareo's en houden het hier tot een uur of drie prima uit. Pinda's doppen, kopje thee erbij. Het is heerlijk warm met een licht zeebriesje. Terug over het strand naar ons huisje voor de lunch op ons terras en even relaxtijd. Wat verder te doen vandaag? Plannen genoeg en tijd te weinig. Zaterdag is er in Loulé een zigeunermarkt. We willen ook nog fietsen en wandelen en als het kan Lissabon en Sintra bezoeken. Tavira richting Spaanse grens moet ook erg de moeite zijn. Kwestie van keuzes maken. Mijn trotter geeft aan dat er hier een dienst voor toerisme is. Laten we daar maar eens informeren naar de mogelijkheden!

We ontdekken dat het centrum van Albufeira veel groter is dan we dachten. Veel winkeltjes met prullaria, restaurantjes, barretjes, ijssalons, een groot plein, kleine straatjes die stijgen en dalen. Het is er niet gigadruk zoals je zou verwachten. Waarschijnlijk is dat in de zomermaanden wel anders. Bij het toeristenbureau krijgen we treintijden mee en tips waar we fietsen kunnen huren. Via plein en straatjes komen we bij een kantoortje waar een beetje warrige Zweedse man ons helpt. Heeft u fietsen? "Ooow yesjjj!" Kun je dag op een dag doen? "Ooow yesjjj!" Buiten staan twee mountainbikes, waarvan een met lekke band. De chef, Fred van der Meer - zou hij Hollands zijn? - komt straks pas en heeft een pomp. Zullen we dan straks even terug komen? "Ooow yesjjj!"
Aldus lopen een rondje tot Fred terugkomt. Een man verdient zijn boterham met mooie zandsculpturen, hele paarden heeft hij uit zand tot leven gebracht, een wagen, katjes een hondje, oude mensen, een kindje, een hoed op de grond. Een zeer vriendelijk 'obrigado' klinkt als we een muntje in het bakje met belletjes werpen.

Terug naar het kantoortje. Na even wachten komt Fred. Vsn deze man worden we tenminste wat wijzer. Hij regelt het wel voor ons, morgen om 10:00 uur kunnen we ons melden voor twee stoere bikes. We kopen een kaart, want het printje dat we van de "Ooow yesjjj!"-Zweed ontvingen gaat ons vast niet helemaal wegwijs maken.

Terug naar het appartement. Half acht is het inmiddels. Even siësta. Sas op bed en Mirjam in bad. Mirjam bereid heerlijke soep met van alles en nog wat en een salade. Luxe hoor zo'n kok in huis.
Beetje chillen, nieuws kijken, verhaaltje tikken.