Schiphol - Athene

Vrijdag 11 augustus 2011 - Schiphol-Athene

Mijn vlucht gaat om een zeer schappelijke tijd. Pas om 13:45 uur komt Olympic Air in beweging. Mijn reistas staat al ruim een week te trappelen om in te schepen naar het zonnige Griekenland. Na enig wikken en wegen is het deze zomer een Europese bestemming geworden. Met maar twee weken vrij heb ik niet zo'n trek in verre bestemmingen, jetlag all included. Mexico, Guatemala was nog even een optie. Toch mag dat wachten tot een andere keer. Een keer een 'normale' trip is voor de verandering ook wel eens leuk. Heel even heb ik nog gedacht aan een Canarisch eiland. Maar twee weken bakken op het strand gaat me zeker vervelen. Ik moet ook wat prikkels voor lijf en brein hebben; wat te zien en te doen hebben, afwisseling. Een absolute must is zon. Daaraan kwam ik vorige zomer in Costa Rica danig tekort en momenteel is het in Nederland qua weer echt huilen met de pet.

Zo heerlijk om dit nog even tegoed te hebben. Begin juli had ik al een waanzinnig gave trip naar Lausanne waar ik meedeed aan de Wereld Gymnaestrada. Vier weken werken en weer mag ik op pad. Wat een voorrecht! Vandaag vlieg ik naar Athene. Paps brengt me naar Naarden-Bussum. Ik moet wel nog in de stemming komen dat ik nu toch echt lekker naar de zon ga en twee weken helemaal voor mezelf heb. Vrijheid! Grappige is dat de meeste mensen als ik ze vertel dat ik solo reis reageren met: "Moedig!" of "Dapper!" Dan verwonder ik me juist weer hoe afhankelijk mensen vaak zijn dat ze zoiets als ik nu doe niet aandurven.

Na een rondje parfum snuiven, gadgets loeren, bak hibicusthee bij de Starbucks zit ik relaxed bij gate B17. Ik wil nooit als eerste de kist in. Laat de rest maar lekker dringen. Opeens eens zie ik de groene tekst 'boarding' veranderen in het rode 'boarding closed'. Oeps! Spurt naar de balie. Prima op tijd. Ik had m'n paps beloofd geen verrassingen te verzinnen zoals al je geld en passen te verliezen. Had ik toch bijna weer een originele erbij georganiseerd!

De kist is allesbehalve vol. Mijn eerste Griekse gehaktballen zijn reeds soldaat gemaakt. Om 18:05 uur ben ik op plaats van bestemming. Vooraf heb ik alles al geregeld. Dus als het goed is staat straks mijn transfer naar hotel in het centrum voor me klaar.

En jawel, een ventje formaat hobbit, wacht mij direct na de schuifdeur op met het bordje Riksja. Het is heerlijk warm. Het windje voelt heerlijk op mijn lijf. In een half uurtje ben ik nij hotel Arion, in een rustig straatje gelegen in de wijk Psiri, vlakbij de meest drukke wijk Plaka. Onderweg krijg ik m'n eerste les Grieks. Jasu is hoi, calimera goedenmorgen en calispera goedenmiddag of goedenavond. De chauffeur wijst me verder op gebouwen van ambassades, het parlement, waar de metro is en meer handige tips voor de nieuwkomer in de Griekse hoofdstad.

Het hotel is eenvoudig. Op de kamer is het benauwd. De airco krijg ik niet aan de praat. Lange broek uit, rokje aan. Dorst! Snel de stad in voor wat fris. Ik loop richting het Platia Monasteraki. Klinkt al wel lekker Grieks hè! Rondom zijn winkels en restaurantjes. Een verkoper met karretje brengt verse kokos aan de vrouw en dus aan Sas. Wel duur; een schijfje voor een euro. Maja wel even lekker. Ik duik een smal straatje in dat wat bazaarachtig aandoet. Allemaal winkeltjes met prullaria als sandalen, leren tassen, shawls, olijfzeepjes, olijvenhout, sponsen, kralendingen, pareo's, t-shirts en de gebruikelijke souvenirrommel met Greece als opschrift. Ik laat mij leiden door waar het volk heen gaat. De kaart laat ik in de tas. Ik zie wel waar ik uitkom. De weg loopt wat naar boven. Dit is duidelijk de bekende wijk Plaka. Allemaal restaurantjes. Tafels en stoelen midden op straat. Obers die je naar binnen proberen te kletsen. Gezellige drukte al is het nu relatief rustig. Alle Grieken zijn met vakantie... Naar de eilanden. Dat gaat nog gezellig worden. Bij de havens schijnt het nu gekkenhuis te zijn. Ik ga het zien overmorgen!
Ik ben een heel eind omhoog geklommen. Volgens mij ben ik al bijna bij de Akropolis. Poe wat lijken al die straatje op elkaar. Hoe kom ik nu terug? Eenmaal de wat beter geplaveide weg onder de voeten wijst het zich wel weer. Ik strijk neer bij de Starbucks. Ja cultuurbarbaar, ik weet het. Maar ik moet gewoon even een goede bak thee en een toilet. Daarbij kun je er ook lekker even hangen en kan ik de trotter wat doorspitten voor het plan van morgen.
Een man komt me af en begint onafgebroken in het Grieks te praten. Geen idee wat hij zegt, maar erg leuk klinkt het nou ook weer niet. Het personeel sist een keer en weg is hij. Toch tijd voor mijn boekje Wat en Hoe in het Grieks...

Mijn horloge heb ik thuis gelaten. Besef van tijd ben ik kwijt. Het is 21:00 uur NL tijd, 22:00 locale tijd als ik terug op mijn kamer ben. Buiten is het donker. Even chillen, typen. Telefoon. De agent met de instructies voor de excursie van morgenochtend, de metrotour. Om 10:00 uur moet ik bij het kerkje op Platia Monasteraki zijn. Check!