San Gerardo de Dota - Puerto Jimenez

05:30 uur gaat de wekker. Snel douchen, tas inpakken, rekening betalen, koffer bij de bus zetten, ontbijten. Om 07:15 uur vertrekken we. De hobbelige onverharde slingerweg omhoog die vervolgd wordt door een nog veel ergere slingerweg naar beneden. Dit is echt de optimale route voor het krijgen van wagenziekte. Ik houd mij vast aan de koelkast en de stoel, fixeer mijn blik van de linker bocht naar de rechter. Dit is niet leuk. Mijn maag kondigt zich al aan.

We houden even plaspauze. In San Isidro, een aardig levendig stadje, worden we even losgelaten voor inkopen voor de komende dagen. In Corcovado is er behalve bij de tenten – jaja weer eens wat anders dan lodges – geen restaurantje te bekennen. En die bij de tenten rekenen schrikbarende bedragen voor het eten: 12 dollar voor ontbijt, 18 voor de lunch en 20 voor het diner. In de winkelmandjes belanden vooral toast, koekjes, beleg en drinken. We mogen ook nog even pinnen terwijl chauffeur Freddy rondjes rijdt om een bekeuring te voorkomen. De rit gaat voor een groot deel langs de kust en het oogt steeds tropischer, zeker vergeleken met het verblijf in de bergen.

Bij een mooi uitkijkpunt bij de Golfo Dulce houden we een picknick. Deze wordt voortijdig beëindigd vanwege een fikse plensbui. We lijken het voortdurend niet erg te treffen met het weer. Het is vanaf dit punt nog ongeveer een uur rijden naar Agua Luna hotel. We komen in de hoosbui aan bij het hotel gelegen aan een baaitje waar kleine vissersbootjes voor anker liggen. Het hotel is erg basic en de view zou veel goedmaken als de zon zou schijnen. De kamers worden ingedeeld. Er zijn drie kamers met dubbelbed die aan de koppels worden toebedeeld. Dit levert direct commentaar op bij de nu tot ‘gayteam’ omgedoopte homolesbikoppels. Zij voelen zich gediscrimineerd. Alle niet koppels worden verwezen naar het volgende gebouwtje. Wij zitten achter tralies, niet bepaald gezellig. Het is vreselijk klam warm en als de airco’s op de kamers aangaan is het op de gang een vies warme sauna. Op vijf meter afstand ligt het strand waar we na de talk van Stefan toch even kort van zand en water genieten tot het weer gaat hozen.

Op de veranda wachten we op het droge weer dat uitblijft. Dan maar aan de zoutjes en de drank. Als deze op zijn gaan we in poncho getooid toch maar naar het centrum dat op 10 minuten afstand lopen van ons verblijf vandaan is. Er is een voetbalveldje, een schooltje, wat eetgelegenheden en nog wat kleine winkeltjes. Het komt toch op een bepaalde manier wel sfeervol over. De keuze valt op Juanita’s, een Mexicaans restaurantje. Het eten is uitstekend en overdadig.
Na het diner terug naar de kamer. Tas voor morgen inpakken. We mogen weer weinig bepakking mee naar Corcovado. Morgenvroeg worden we opgehaald door 4x4 taxi’s voor een rit van 2 uur en een wandeling over het stand van 45 minuten. Gaby heeft een kakkerlak in haar toilettas en is op zoek naar dapper volk. Ik vang het tamelijk grote exemplaar met een bekertje en een kaart die zij aan haar oma moet versturen. Die kaart heeft er weer een belevenis bij. Bij het restaurantje naast onze gevangenis is een karaoke-avond. De wanden van ons hok zijn niet op dit muzikaal geweld berekend. We mogen gezellig meegenieten in ons bloedhete kamertje.

Dit is het programma voor morgen:
Vandaag verplaats je je al vroeg in 4x4 taxi's met beperkte bagage naar het laatste bewoonde puntje, Carate. De rit duurt ongeveer twee uur en onderweg steek je riviertjes over en rijd je door het regenwoud. De wandeling via het strand naar de lodge duurt ongeveer drie kwartier. Je slaapt in ruime tenten voorzien van bedden. Natuurlijk is er een restaurant / bar en zijn er ook hangmatten aanwezig waarin je heerlijk kunt relaxen.