Rincon de la Vieja - Wandelen bij vulkaan Arenal

Om 07:00 uur aan een eenvoudig ontbijt. Voor onderweg neem ik twee toastjes mee aangezien we gisteren door het speedbezoek aan de supermarkt niet alles hebben kunnen inslaan. Om 07:30 uur met de bus, zo’n drie kwartier naar de vulkaan waar we voor de lunch mogen wandelen. Een groep neusberen begroet ons. Ook hier weer een hele familie met veel kleintjes. Ze zijn duidelijk wel gewend aan massa’s toeristen en komen behoorlijk dichtbij. Het lijkt de Apenheul wel.
Verder op pad. Het is een mooie route maar er zijn inmiddels bussen met toeristen losgelaten waar Fiona, Gaby en ik absoluut geen zin in hebben. We versnellen de pas en halen ze in. Onderweg fantastische dikke bomen met uitwaaierende wortels die weer worden omlijst door ander aangroeiende vegetatie. Het is een stevige wandeling over glibberige paden. Overal steken wortels uit de grond. We komen langs een paar vulkanische poeltjes. Het stinkt er naar zwavel en het borrelt met grappige plop-geluiden. Onderweg zien we een mooi knalgroen hagedisje die mooi even wil poseren voor de foto. Verder zien we wat termieten, vogels en mooie vlinders.

Als eersten arriveren we bij de receptie. We eten onze lunch en wat later arriveren de anderen. Wij willen snel weer weg om de grote massa te ontwijken. Stefan meldt dat het mogelijk flink gaat regenen en dat dat problemen kan gaan opleveren als we de rivier over willen gaan. Zonder regen is het doorwaden van de rivier goed te doen, maar binnen een paar minuten stortbui kan de rivier aanzwellen zodat je er niet meer veilig doorheen kan. We besluiten te bekijken hoe het loopt. Klaas en Alwin lopen met ons mee. Het is een aardig pittige wandeling over stenen, wortels en steile modderige paden. Bij een mooie poel in de rivier komen we aan. Dit blijkt de verkeerde route te zijn. Aldus verder. Het ziet er dreigend uit en we twijfelen of we wel door moeten gaan. Om 16:00 uur vertrekt de bus en we willen niet dat de rest van de groep net als gisteren gaat sputteren als we te laat zouden komen.

We gaan tot de rivier en besluiten de waterval, die heel mooi moet zijn, te laten voor wat hij is. Het begint te hozen en binnen enkele tellen verandert het pad in een stroompje. Getooid in poncho zetten we de vaart erin om veilig terug te komen. Uiteindelijk zijn we om 14:00 uur bij de eerste kruising en hebben we tijd genoeg om onze modderbenen en bezwete lijven in de rivier te spoelen.
Nog een klein stuk retour waar we de rest van de groep treffen. Stefan is nog onderweg, op zoek naar ons. Hij komt niet veel later terug en is uiteindelijk de enige die de waterval heeft gezien.
Met de bus terug naar Curubande lodge waar we tot 18:30 uur pauze hebben. Dan vertrekken we met de bus naar Liberia waar ieder zelf een eetgelegenheid mag uitkiezen, zolang je maar weer om 21:30 uur bij de bus bent. Van Gaby hoorden we tijdens de lunch dat Dennis, Richard, Sharon en Debby toch meer stampij hadden gemaakt dan we hadden vermoed. Ze hadden zich echt stevig beklaagd bij Stefan en waren eigenlijk over niets van de reis tot nog toe tevreden.

Met de bus gaan we naar het centrum van Liberia. Ik heb in mijn boekje een tip gelezen voor een lokaal tentje. Annemarie kletst dit door aan een stel anderen die hier ook wel oren naar hebben. Uiteindelijk belanden we met zijn tienen bij Los Comales, een tentje gerund door vrouwen, 3 blokken van het centrale park vandaan. Het eten is prima, grote porties en voor een derde van de prijs van de tent van gisteren. Na het diner gaan Fiona en ik nog even op internet. Het is nog net zo traag als gisteren. Gelukkig hebben we nu wat meer tijd. Om 21:30 uur vertrekken we terug naar Curubande Lodge. Buiten drinken we gezellig nog wat. Ik houd het even na 22:30 uur voor gezien. Tas alvast inpakken voor morgen en mijn lekkere fleecedekentje in.