Op de fiets!

Heerlijk laat op. Rustig douchen en ontbijten. We hebben om 10.00 uur afgesproken met Lemon voor het restaurant waar hij werkt en wij graag komen, the balcony.

Het is nog heerlijk rustig in town, geen drommen toeristen waar je je doorheen moet wurmen. Wel krijgen we gelijk aanbod van een gids voor van allerlei leuks om te doen in de buurt. Maar wij hebben al een toffe local die het leuk vindt voor niets! Zijn vrije tijd met ons door te brengen en ons de omgeving te showen. We moeten nog een fiets voor Lemon scoren. Een eindje verderop zit een hotelletje waar hij bivakkeert en ook een fiets vandaan wil halen. Het duurt even voor de juiste sleutel is gevonden en we op pad kunnen. Stad door, brug over, blijvend verwonderend over de waanzinnig mooie bergen die ons omringen, richting het platteland. Door minidorpjes, langs rijstvelden, mensen met zeisen, stok over de schouder met aan weerszijden enorme balast van rijstgras, waterbuffels onder een boom in de schaduw of in een verfrissende poel, plots voorbij snellende motoren, hobbelende karretjes, bij elkaargebonden rijstgrassen langs de weg, drogende rijst en pinda's in de zon, zandpaadjes, kindjes met blote billetjes, verzengende hitte, zweet, zweet, zweet. Het voelt bijna onwerkelijk aan dat we hier fietsen. Na anderhalf uur houden we pauze langs de rivier. Even vocht bijktanken en via bluetooth muziek uitwisselen.

Weer verder over kleine zandpaadjes, langs 3 poelen tot we in Liugong aankomen. Hier weer wat drinken en een boot regelen die ons in een uur naar Fuli kan brengen. Het is een uitermate goed plan. Op de boot trekt een verkoelend briesje langs onze van top tot teen bezweette lijven. We hebben het verdiend! Waterbuffels in overvloed langs de kant, vissers op bamboovlotten, eendjes die vast als gelakte eend op een bord van een toerist gaan eindigen. In Fuli oude huizen en een kijkke bij zeer nijvere mensen die waaiers en schilderingen op doek maken. Mooi die ambachtelijkheden te zien. Knap handwerk allemaal! Aan de overkant van de rivier fietsen we in zo'n drie kwartier terug naar yangshou, nu over een verharde weg, ook wel weer even prettig na tegen de 20 km onverhard rijden. Het is half 4. In het hotel even naar het toilet en fiets stallen. Lemon brengt zijn Ros terug en we zoeken een restaurantje. We hebben nog niet gelunchd. Lemon is de beleefdheid zelve en durft niet voor het restaurant te kiezen uit angst dat wij het niet lekker zullen vinden. Wij staan erop dat hij een restaurant kiest waar hij graag wil eten. Dat is toch het minste wat we kunnen aanbieden om iets terug te doen voor de gave tocht die hij ons heeft bezorgd. We landen bij een puzzeria. Het is half 5. Anouk gaat voor de hotpot, die helaas minder uitgebreid en leuk is al in Beijing en ik nuttig een toniksalade.

Na diner, het is half 6, gaat Lemon naar zijn werk en lopen wij door de al drukker woedende straatjes. We kopen nog een souvenir voor het thuisfront en een doosje van buffelgebeente voor onze privecollectie prullen.

Naar het hotel, snel het plakkerige lijf afsproeien, even chillen en braaf om 1910 uur in de lobby wachten voor de pick-up voor het aalscholvervissen van vanavond. Met een boot worden we naar een bootje getuft waar een visser met de vogels in de weer is. Hups onder water en floep de boot van de visser op. De visser haalt de aalscholvers binnen met een haak, leegt de bekken van de dieren en mikt ze weer in het water voor de volgende buit. Het is een wel wat omstreden manier van visvangst maar wel heel boeiend om te zien. De dieren hebben nl een touwtje om de nek waardoor ze de vis niet door kunnen slikken en de buit voor de visser is. Bij een eilandje poseren visser, vogels en toeristen. De aalscholver op het hoofd, in de nek of op de schouder. Flits, flits, flits. Vleugels wijd gespreid. Gaaf gezicht! Met de boot terug. Snel naar het hotel voor een sanitaire stop.

In het hotel weten de dametjes ons warm te maken voor een ballontocht. Na stevig onderhandelen gaan we om. Een uur zweven morgen in alle vroegte kost 50 Euro de vrouw. Tast u maar weer in de buidel, kassa! De stad in voor koffie bij Lemon. We mogen zelf ook weer als gratis attractie dienen en gaan gedwee met diverse chinezen op de foto. Met een meisje uit Hong Kong, Engelse naam Sally, komen we eet leuk in gesprek. Ze vertaalt onze namen in het Chinees. Als ze papa aan de lijn heeft vertelt ze trots dat ze met zulke knappe europeanen aan tafel zit. Super gezellig! We wisselen adressen uit en maken foto's.

Lemon is bijna jaloers dat zijn trofeeën nu met anderen gaan kletsen en stelt het overdragen van zijn contactgegevens veilig. Morgen wil hij weer met ons op pad. Dat zien we wel zitten. Je hebt het niet dagelijks dat een knul van 20 met je op pad wilt!We spreken af om 9 uur. Nu hopen dat we op tijd terug zijn van de ballonvaart. Op de kamer inpakken en douchen. Om 05.00 uur is onze wake up call...

Saskia