Het laatste stuk in de Transsib

Weer slecht geslapen. Maar wel mooi uitzicht en een zeer vroege zonsopkomst. Rond 3 uur 's nachts al! Uiteindelijk om half 7 NL tijd wakker en even later aan het ontbijt. Het is nu moskoutijd +4, ofwel 6 uur later dan in NL. Door de speakers klinkt weer 'Tulpen uit Amsterdam', de subtiele manier van de provodnitska om te melden dat je van je brits af moet. Het is hetzelfde bandje als gisteren met iets van 3 nummers, waarvan een van een dronken Russische Louis Armstrong en een sprookje voor de kids over in ieder geval iets met een tsaar.

Na het ontbijt trakteer ik mezelf op een welverdiende siësta tot ik mijn bed uit wordt geklopt omdat we in Kraanoyarsk zijn. Hier mogen we weer even de benen strekken en natuurlijk shoppen. We laten de gedroogde vissen voor wat ze zijn en scoren een ijsje en wat fris. Het is rond 2 uur 's middags lokale tijd.

De provodnitska heeft stress. Er missen 2 theeglashouders. Shit - we zijn in Rusland en de bureaucratie werkt hier nog steeds uitstekend. Daar gaat het plan van mooie souvenirs uit de transib. Eén weten we wel rap naar boven te halen. Ach het is ook zo'n bende in zo'n klein hok dat je makkelijk wat kwijt raakt. De ander zit al in Anouk haar tas :). Die moet daar dus nog even ongemerkt uitgetoverd worden. De provodnitska stresst verder terwijl wij de coupé snel afsluiten om de tas te doorzoeken naar het stukje Russisch servies. Deur weer open en provodnitska blij... Tenminste... Ze mist ook nog een lepeltje, maar die hebben we echt niet!!! Sja, we kunnen het niet helpen. Het meenemen van souvenirs besloeg een belangrijk deel van onze jeugdige opvoeding. Zo hebben wij geleerd dat je op Duitse bierfeesten voor papa een mooi glas van de andere tafel moest meenemen en dat je in hotels leuke bordjes hebt aan de deur met in allerlei talen: niet storen. De theeglashouder past dus uitstekend in deze serie!

We rijden door steeds mooier landschap, glooiend met houten huisjes en hier en daar een gestorven auto. Het is duidelijk weer tijd om te chillen. Ik ga naar het bed boven en loer naar buiten. We moeten bedenken volgens welke tijd we gaan dineren. Inmiddels zes uur later dan in NL en hier dus al half 7. Maar het voelt als middag dus we wachten nog even. Vanacht laatste nacht tot we in Irkutsk aankomen. Volgens plan zijn we daar om 09:16 uur lokale tijd met 7!!! uur tijdsverschil. Dat wordt straks alvast tas inpakken. Je zou je toch eens verslapen!

De provodnitska komt nu binnen met de stofzuiger. Dat gebeurt twee keer per dag. We stoppen haar vaak wat lekkers of een Hollands prul toe. Dat geeft weer privileges in ruil, zoals mogen afwassen in haar keuken in plaats van de riekende wc.

Saskia