Uspallata - Het sneeuwt!!!

Ik heb moeite met in slaap vallen. Ik heb kiespijn gedurende een half uur. Voordat ik op reis ging heb ik speciaal nog de tandarts bezocht, maar dat was toch niet afdoende. Vooral het kloppende baart me zorgen. Het is nu nog wel te overzien, maar als het erger wordt is het reizen toch wat minder plezierig.

Verder wel ok geslapen. Buiten sneeuwt het heel lichtjes. Het is echt winter! We gaan aan het ontbijt, even douchen - jaja al weer!- en uiteindelijk gaan Mirjam en ik te voet naar het dorp. Het gaat steeds wat meer sneeuwen, maar het blijft motsneeuw. We nemen de oude route, een lange laan met populierach tige bomen. Een hondje van het hostel vergezeld ons tijdens onze tocht van toch nog zo´n twee uur. Het internetcafe is een welkome opwarmplek.

Ik slaag er eindelijk in een vlucht te boeken van Mendoza naar BsAs. Maandagochtend vlieg ik en kom ik rond half twaalf aan op BsAs. Zo heb ik die dag en de dag erop nog om mij te vermaken in deze bijzondere wereldstad.

Het is ondertussen ijskoud en buiten blijft de sneeuw liggen. Twee uur teruglopen zien we niet erg zitten. De bus gaat om 18.00 uur. we zijn op een gegeven moment echt wel uit geinternet. Maar het is nog lang geen 18.00 uur. Dan maar even de supermarkt in, maar dit is geen plek om een uur te wachten, evenmin als het bankgebouw, waar het best lekker warm is. Dan maar aan een kopje thee/koffie. De bediening bij het restaurant is supersloom. Er loopt wel een man of 10 aan personeel, maar niemand die de bestlling op tijd krijgt. Een serveerster is druk met een tafelkleedje rechttrekken op zijn elfendertigst, de andere moet toch echt eerst borrelglaagsjes met cocktailprikkerts 10 cm verderop verplaatsen. En uiteindelijk wordt de koffie ook nog chocomelk. Maar het is warm, dus we zitten goed. We willen op tijd voor de bus zijn. En dat zijn we! Veel te vroeg... de bus gaat een half uur later dan verwacht, om 18.30 uur. Dat betekent nog een uur wachten en zoveel geduld hebben we niet.
De duim gaat omhoog en binnen niet al te lange tijd worden we opgepikt door een vriendelijke vrachtwagenchauffeur. En zo duurt de terugreis slechts een kwartiertje.

In het hostel zijn nieuwe gasten, een Chileens echtpaar. Met hun kletsen we wat. Ik lees een boek. ´s Avonds zijn wij de acteurs in hun homevideo als de Amigas Holandesas. Er ligt zo veel sneeuw, nou ja een cm of 2-3, dat we sneeuwballen kunnen gooien. Zoveel sneeuw hebben we in NL niet gehad dit jaar.