Trampoline scoren - Sluiting - Holland House
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
14 Juli 2007 | Oostenrijk, Dornbirn
Met de bus naar de Messe aan de achterkant van hal 4. Euro 900,- afrekenen en inladen die tramp! Het voelt 'jottem' om het zo voor elkaar te hebben gekregen. Dat hebben die eigenwijze juffen toch maar weer geflikt! Met een fikse korting een innovatieve trampoline scoren met twee leuke sporttassen cadeau.
Voor Mieke halen we een felxibar en ik koop bij de FIG-stand een mooi fotoboek en kalender en even verderop het Gymnaestradaboek.
Via de Karrenseilbahn rijden we terug. We kopen er een zart Dornbirnshirt voor Mieke, onze Gymnaestradamama en Johannisbeerjam als presentje voor Joop.
Terug naar de camping om de bus in te ruilen voor de fietsen. Naar het centrum. Eerder zagen we een winkel met aparte T-shirts en Lin wil voor broerlief Marcel een Trabant T-shirt kopen. Hij schreef ooit een scriptie over dit automerk. Het is aardig zoeken naar de sinkel en mede daardoor komen we een half uur te laat voor de training van de sluiting.
Lin en ik schuiven zonder stampplankje in onze rij voor de klompndans. Het is bloedje heet. Bij de ingang krijgen we zelfs zonneklepjes uitgedeeld. Even chillen op het grasveld en dan de hele generale in showkleding: korte broek, NL-polo, boa en niet te vergeten: witte klompen!
we zijn als eerst land aan de beurt. Het gaat redlijke. Anders gezegd: minder bereord dan de keer ervoor. We blijven hannessen met het op- en afstappen van de plankjes.
op de fiets rijden we naar de Messe. Ook Mieke en Marieke gebruiken het stalen ros. Het is een klein ritje, zo'n goed 10 minuten. Heerlijk om niet in de bus opgepropt te zitten in deze hitte!
Anouk en Mayke zitten bij het fonteintje. Eten in de hal en erna vol in de ruilhandel! We moeten toch echt van die oranje onding trolley af. Lin ruilt met een gitzwarte Big Mama met de naam Meisie Ndala haar rolkoffer voor afrotas nummer 245. Wel grappig, alle Zuid-Afrikaanse tassen zijn genummerd.
Anouk legt contact met een Zuid-Afikaanse gozer en doet de kiss-trick met frontale zoen als resultaat. Dikke pret. Natuurlijk is deze gedigitaliseerd.
Bij het fonteintje even bijkomen en hier komt een Belgisch meisje op mij af. Ik ben eindelijk van mijn trolley af.
Met de fiets terug naar het Birkenwiesestadion. Aan de overkant halen we ons rode plankje op in de tent. Lin en ik denken nog zee van tijd te hebben als opeens de openingstune klinkt. Racen naar de andere kant van het stadion na turbo-omkleedsessie. Ik ben echt op het nippertje op tijd.
"Geef mij maar Amsterdam" "Als de lente komt dan stuur ik jou..." "Aan de Amsterdamse grachten...", klinkt het door in het stadion. Het gaat best goed, behalve het op- en afstappen, want eigenlijk niemand weet precies hoe het moet.
We gaan via de achterkant de tribune op naar het Hollandvak om de rest van de sluiting te bekijken. Verschillende landen geven een korte presentatie, de officele toespraken, de vlaggen worden gestreken en een enorme massa roos-oranje balonnen wordt opgelaten. Dit zijn de kleuren van de volgende Gymnaestrada in Lausanne 2011. We gaan er vast weer bij zijn.
Na de sluiting is er feest achter het stadion, maar het is te warm om te dansen. De ruilhandel is in volle gang. Laatste kans om iets buitenlands te scoren. Lin ruilt haar klompen voor nep-crocs. De klompen blijken toch minder gewild te zijn dan we dachten. Het comfort en gewicht zijn de barrieres.
Het V&K-team zetelt zich in de schaduw onder de bomen. Er loopt van alles langs. Niemand is veilig. Ik ruil mijn polo voor een leuk Zwitsers shirt. Mieke doet hetzelfde. De broek en demokleding raken we niet kwijt.
Anouk heeft stress. Ze moet rijden naar NL en heeft nog niets geruild. Na enkele rondes over het veld lukt het toch goede deals te sluiten met een brits windjeack en Braziliaanse broek als trofeeen.
Tegen half acht vertekken Mayke en Anouk naar de camping om de auto op te halen en naar NL te rijden.
Wij volgen een uur later. Lin en ik chillen voor de sleurhut en krijgen visite van campinghoofd Herman. Dan ontkomen ook wij niet aan het afbreken en opruimen. Het gaat voorspoedig.
Om 23.00 uur denken wij nog een uurtje feest in de tent mee te pakken. Maar vandaag sluiten de party niet om 00.00 uur zoals gewoonlijk. En als de muziek stopt is het nog steeds gezellig beppen met springcoach Ton Stouten, con sorte (tstouten@orange.nl)
Uiteindelijk liggen we er veel later in dan gepland, tegen 03.00 uur, want er moet natuurlijk ook nog even gedouched worden. Lin en ik legen baldadig de keurig op een hoopje gerangschikte wpullen in een net zo keurig rijtje: yoghurt en druiven eerst, dan tandenborstel, elastiekjes, onderbroek, BH, shirtje. Toch vriendelijk van ons om alvast alles op volgorde te leggen. Niet dan?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley