Nog 10 dagen
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
26 Juni 2007 | Nederland, Eindhoven
Het grootste sportevenement ter wereld staat op mijn agenda: de Wereldgymnaestrada. Tijdens het Pinksterweekend heeft de Nederlandse delegatie de generale voor het grootste sportevenement ter wereld. In Eindhoven komen we weer helemaal in de sfeer. Had je ervoor misschien nog een vleugje: waarom doe ik dit eigenlijk? Dan is dat na zo'n geweldig evenement helemaal verdwenen.
Heerlijk om weer in de rij te staan voor het eten. En geweldig ook dat ook dit keer weer het met het eten helemaal mis gaat. Wat voelt dat toch vertrouwd!
Staan we in de rij, even voor half zeven, het buffet is amper een half uur geopend, is ALLES al op! Met onze bon naar de snackhoek, die een maandomzet draait door 80 mensen te voederen met kroketten, hamburgers, kipcorns en ranzig vette frieten.
Maar gelukkig gaat de Gymnaestrada niet alleen om eten. We logeren naast de ijsbaan in tentjes en ontlopen daarmee de galm van de ijsbaan en de mopperende veteranen. Kees Bakker, onze meester, komt nog op visite, schiet veldfoto's tijdens onze training op zaterdag en borrelt gezellig mee.
De verenigingsdemo's zijn van hoog niveau. Ik kan enorm genieten van de schitterende acroposes. Verder zijn er gave trampoline en luchtkussendemo's, een heel origineel optreden met in wit gekleedde en met pruiken getooide meidengroep en de Halodemo is zoals het hoort van hoog niveau.
Zondagavond is de Nederlandse avond. Dit keer van een geheel andere opzet dan in Lissabon 2003. Het niveau is hoog en het geheel zit mooi in elkaar. Echt een aanrader om ook in Dornbirn nog eens naar toe te gaan. Nederland heeft wat te bieden!
Zondagavond wordt afgesloten door een feestje in de schaatshal. Een quasi foute party, errug gezellig, met een soort entertainmentteam die het publiek maffe dansjes bijbrengt, lollies toewerpt en laat jumpstylen.
De avond besluit met een verdraaide knie van Marieke. Minder prettig, maar hopen dat het in Dornbirn weer wil lukken, want die pompoenen moeten natuurlijk wel de lucht in!
We zitten weer helemaal in de sfeer. Dornbirn gaat overweldigend worden, zoals dat altijd is met de Gymnaestrada. We tellen af!
Vrijdag 6 juli vertrek ik samen met Linda en sleurhut naar de plek waar het vierjaarlijkse evenement plaatsvindt. Ik moet mentaal nog even in de sfeer komen, maar dat zal wel loslopen als we straks eenmaal tussen al die nationaliteiten zitten in een onbeschrijflijke sfeer.
Na de Gymnaestrada is het terug zoeven voor de volgende trip: Argentinie en aansluitend Californie. Ik heb dus nog wat voor de boeg. Reuze spannend!
Heerlijk om weer in de rij te staan voor het eten. En geweldig ook dat ook dit keer weer het met het eten helemaal mis gaat. Wat voelt dat toch vertrouwd!
Staan we in de rij, even voor half zeven, het buffet is amper een half uur geopend, is ALLES al op! Met onze bon naar de snackhoek, die een maandomzet draait door 80 mensen te voederen met kroketten, hamburgers, kipcorns en ranzig vette frieten.
Maar gelukkig gaat de Gymnaestrada niet alleen om eten. We logeren naast de ijsbaan in tentjes en ontlopen daarmee de galm van de ijsbaan en de mopperende veteranen. Kees Bakker, onze meester, komt nog op visite, schiet veldfoto's tijdens onze training op zaterdag en borrelt gezellig mee.
De verenigingsdemo's zijn van hoog niveau. Ik kan enorm genieten van de schitterende acroposes. Verder zijn er gave trampoline en luchtkussendemo's, een heel origineel optreden met in wit gekleedde en met pruiken getooide meidengroep en de Halodemo is zoals het hoort van hoog niveau.
Zondagavond is de Nederlandse avond. Dit keer van een geheel andere opzet dan in Lissabon 2003. Het niveau is hoog en het geheel zit mooi in elkaar. Echt een aanrader om ook in Dornbirn nog eens naar toe te gaan. Nederland heeft wat te bieden!
Zondagavond wordt afgesloten door een feestje in de schaatshal. Een quasi foute party, errug gezellig, met een soort entertainmentteam die het publiek maffe dansjes bijbrengt, lollies toewerpt en laat jumpstylen.
De avond besluit met een verdraaide knie van Marieke. Minder prettig, maar hopen dat het in Dornbirn weer wil lukken, want die pompoenen moeten natuurlijk wel de lucht in!
We zitten weer helemaal in de sfeer. Dornbirn gaat overweldigend worden, zoals dat altijd is met de Gymnaestrada. We tellen af!
Vrijdag 6 juli vertrek ik samen met Linda en sleurhut naar de plek waar het vierjaarlijkse evenement plaatsvindt. Ik moet mentaal nog even in de sfeer komen, maar dat zal wel loslopen als we straks eenmaal tussen al die nationaliteiten zitten in een onbeschrijflijke sfeer.
Na de Gymnaestrada is het terug zoeven voor de volgende trip: Argentinie en aansluitend Californie. Ik heb dus nog wat voor de boeg. Reuze spannend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
