KNGU trampo optreden #2 - demo - kus van Avatar

Donderdag 14 juli 2011

Na onbedaarlijke slappe lach door het geveinste gynaecologische onderzoek in donker met hoofdlamp van Anouk bij Linda zijn we gaan slapen. Midden in de nacht rammelt mijn telefoon. Klaarwakker.
Om 07:15 uur de wekker. Snel douchen, ontbijt, brood smeren. De vrouw van Jaap en dochter Lisanne rijden met ons mee in de auto naar de parkeerplaats bij het Olympisch stadion. Alle verkeersregels overtreden...

Naar Beaulieu lopen. Achterde schermen omkleden. Je voelt dat het moment gaat naderen. Kicken hoor! De Gymnaestradafotografe zet onze groep op de gevoelige plaat. Aankondiging door Pieter Matthijse met promotie van de Hollandse avond vanavond waarin ook wereldkampioen Yuri van Gelder van de partij is.
Klaarzitten in hurkzit, eerste beat, hoofd op, smile, genieten! Alles loopt gesmeerd en ik ben weer tevreden over mijn bijdrage. Keurige salto's gesprongen. Anouk en Linda bekijken het geheel vanaf de tribune.

Spullen pakken en verzamelen om met de hele groep met spoed met de bus naar het Olympisch stadion te rijden. Fris windje, de zon breekt door.
Het veld is nat en daardoor de splitting jumpers ook, wat de radslag even wat spannend maakt. Alles loopt prima, al hooren we van Anouk dat het gedeelte met de ladders war rommelig overkomt. Na het optreden even aan de praat met Geert-Jan Sikkens en de tot in zijn tenen gepassioneerde KNGU fotograaf Jan de Koning.

Naar hal 7, de hal waar volgens Jan het licht het best is en altijd topshows zijn.
We vallen met ons neus in de boter. De Duitsers met een kippenvel mooi optreden met acrogym op en onder een heel groot elastisch wit doek, witte lichtgevende ballen. Te wijs!

Nu Zwitsers, ook helemaal in wit met goud en zwarte accenten. Een fee in grote droomachtige jurk met toverstaf zet alles in beweging. Dan komt zwart op. Duistere muziek.spanning bouwt op. Wow! Verrassend, uitrollen lopers, heftige series en tussen de lopers in minitramps waarin de eerste sprongen gelijk dubbel worden gedraaid. Wit en zwart door elkaar heen. Zwart gaat en wit blijft achter. Muziek verzacht weer. De goede fee wil haar dochter leren toveren, het zwart, het kwaad wil dat verhinderen. Nu klinkt hemelse muziek. Bij de laatste salto wordt de dikke mat boven het hoofd getild en landen vier springers synchroon op hoogte. Verrassingseffecten. Met zijn vieren tegelijk over de kast dubbels. De vloer is vol overal gebeurd wat. Je komt ogen tekort. Naar het einde toe bouwt het zich op naar een climax. Al het zwart wordt verbannen. Alles is wit en mooi. Waanzinnig!!!

Je kent de uitdrukking wel dat je ergens kippenvel van krijgt. Het kan ook echt. Deze week heb ik het al een aantal keer ervaren en deze show geeft ook weer dat gevoel. Ik weet nog dat in Berlijn met de opening in het Olympisch stadion dat had. Unieke momenten die gekoppeld zijn aan de Wereld Gymnaestrada. Unieke momenten in het leven.

We blijven lekker zitten in hal 7. We zitten prima en straks zijn de Deense Jumping Jacks er. Nu Oostenrijk met een Michael Jackson optreden in zwart met zilveren topjes. Dans en twee minitramps tegen elkaar in springen. Na het vorig optreden valt deze wat in het niet ookal is het een wijs optreden. We raken zo verwend! "Another dat has come..." zingt Michael nu. Nou inderdaad, weer een dag top Gymnaestrada. Nogmaals lieve lezers, volgende keer moet je dit zelf live gaan meemaken. Het verrijkt je leven. Geen enkele musical of theatervoorstelling kan hier tegenop. "They don't really care about us..." klinkt het door de hal. Tumbling springen en dans. Minitramp. Alle tophits van Michael passeren de revue. "Beat it, beat it!!!"

Ja daar zijn ze weer. De Deense boys. Het publiek begint al te gillen als ze met een dikke mat naar binnen hollen. Met zijn allen achter de rood- witte vlag aan. Publiek gaat vooraf al staan. Het gaat hier helemaal los zo. Twee aan twee lopen de mannen op. Publiek klapt op de maat. Vette beats. Met trampet dubbels gestrekt met schroeven. Inspringen met tripple halve schroef. Eat een niveau! Snel twee airtracks op de vloer.series springen. Gekkenhuis hier. Ik voel ze al weer: mierentietjes! Woehaa zelfs dubbel, dubbel gestrekt. Dit kun je niet opschrijven. Dit moet je meemaken! Op het publiek afstormen, free running. Trampets weer de vloer op. Springen maar! Het kan niet op. Zwaartekracht???

Ik race even voor sanitaire stop. Als ik terugkom masseert Anouk de opgezwollen benen van Linda op de tribune. We blijven hangen in hal 7. Tot 15:00 uur zijn er slechts in drie hallen shows vanwege de stadionoptredens. Twee groepen Portugezen. Leuke shows, maar we raken wat show-overbelast. Dus even gezellig aan de klets met een paar Zwitsers.

Naar buiten churro's eten. Lin en ik gaan naar hal 3 waar Estland een matrozendansje doet. We wilden eigenlijk naar Zuid-Afrika maar dat is in hal 2. Verkeerd gekeken... Anouk is in de hal met stands onderhandelen voor materialen met de man van Spieth die ons vorige Gymnaestrada nog een crashmat had beloofd maar nooit heeft gegeven.
Een Charlestonshowtjes. Korte jurkjes. Meiden met zwarte hoedjes en stropdasjes.
Pirates. De meiden zijn verbazingwekkend goed. Doen ritmisch en werkelijk alles wordt gevangen. Mooie wissels, te lenige pirouettes. Ook onderwaterwezens met hoepels en een in zilver gehuld slangenmens.

Brazilië volgt. Wie zien gespierde ontblote bovenlijven. Geen straf om nog even in deze hal te blijven. Salsa graag! Swingen met de heupen. Cheerleading. Helaas slechte overgangen tussen de verschillende stukjes optreden. Linten, ballen, lenig. Capoeira. Acrogym. Wit met groen en geel.

Naar hal 2. We kunnen nog net op een zijtribune. Zuid-Afrika. Schudden met die billen! Compleet met big mama's en big smile. Happiness. Een zwaar gehandicapt jongetje in rolstoel komt op zijn handen lopend eruit. Daar wordt je koud van. Anouk krijgt er natte oogjes van.
Portugal in zwart met paars, hoedjes, kranten en speelkaarten. Handschoentjes buiten zwart, binnen wit. Leuk effect.

Anouk moet gaan. Ze heeft nog vier uur rijden voor de boeg naar Friedrichshaven waar Kurt is voor een outdoorbeurs. We zeggen gedag en gaan naar hal 6 voor gestamp en live oe eh lee laa gezang van de Zuid Afrikanen. Wachtrij. Ik klim via de zijkant de tribune op en Linda met 7 maanden draagtijd volgt gewoon! Getrommel en rammelende schelpen aan de benen. The crowd loves it!

Naar hal 6. Daar zijn we getipt op een optreden van Engeland met iets van een toren bouwen. Wat vlieg je zo door de dag heen. Non stop shows doen en kijken van 09:00 uur tot 18:00 uur. En we krijgen er gewoon geen genoeg van. Ook het besef dringt door dat het al weer donderdag is. Nog maar een showdag over...

Welcome to the house of fun. In geblokt circusoutfit acroshow op Madness, ska-muziek. Mooie demo. Blij gebeuren. Wissel thema. Meiden in zwart met blauw glimlapje om. Egypte. Baby Mozes in een mandje.
Oei, wat zien we daar? Obesitas kliniek leeg gehaald? Drie mega big mama's in de show naast top acromeisjes. Maar even later snappen we wel waarom zij erbij zitten. Deze groep is top in torens bouwen. Zelfs torens van zes lagen hoog. En daar heb je wel een stevige basis voor nodig. Ze bewegen toch erg elegant. Onder de indruk van hun bouwwerken. Respect!
Nog een groep uit Engeland met knalroze broekjes, beenwarmers, lange handschoenen en vrolijk gestreept pakje aan.
We sluiten af met een veteranengroep met twist n shout.

Wordt nog vervolgd... Even pauze

Het is mega druk vandaag. Duidelijk drukker dan de voorgaande dagen. We moeten bus 3 terug hebben en we zijn niet de enigen... Opeens voel ik een aai over mijn bol met daarop gevolgd een tedere zoen op mijn wang. Whaaa... Hij is blauw als een smurf! Het is een van de Zwitsers die meedeed aan de voorstelling Avatar waarbij ze met zijn zessen tegelijk aan het rek zwaaien. Een topshow. Hij heeft duidelijk na afloop van de show de feestmodus aangezet en is niet helemaal 100% meer helder. Dan komt de smurf opeens wel heel dichtbij voor een zoen frontaal. Helaas jongen, die gaat niet door. Of we uit Zweden komen. Die vraag komt we vaker voorbij aan Linda met haar lange gestel, blonde haar en blauwe ogen. Hij probeert wat woordjes Nederlands, was al eens in Leiden en andere plaatsen. Dan nog maar een zoen op mijn wang en zacht geaai over mijn wang en die van Lin. Ik lig in een deuk!
Avatar gaat de bus in, maar we hebben wel een date. Hij heeft de flyer van onze show morgen. Dus wie weet krijgt dit verhaal nog een staartje.

De bus zet ons een stuk te vroeg af zodat de de rest van de route langs het water naar de camping moeten lopen. Niet verkeerd, mooi uitzicht.
Even chillen, kersen eten. Op de fiets gaan we rond 20:15 uur naar Ouchy voor ons diner. We stranden bij het panoramarestaurant waar we inderdaad fantastisch uitzicht hebben over het meer van Geneve. We zijn niet de enigen die op het idee zijn gekomen hier het maal te nuttigen. De keuken is overbezet door de hordes Gymnaestradagangers met knorrende maag. Het smaakt prima. Na het eten op de fiets in minder dan 10 minuten naar bellerive waar het Gymnaestradafeestterein is. Het is een giga terrein. Een soort soulband speelt. Grote band met twee zangers, toetsen, gitaren en drie blazers. Helaas spelen ze niet al te bekend repertoire waardoor het feest niet helemaal los komt. Dat moet zaterdag na de sluiting maar gebeuren. Dan is het ABBA mania.
Op de fiets in vijf minuten terug. Even na half twaalf zijn we op de camping.
Kop thee en slapen. Morgen laatste demodag. Die willen we ten volle benutten.