Schiphol - Boston Logan

Zoals gebruikelijk ben ik nogal laat met beslissen wat mijn vakantiebestemming wordt. De trip naar Israel stond al wel een tijdje. Daarna heb ik nog twee weken om invulling aan te geven. Woensdag 1 augustus verschijnt Lucia Steenhoff plots in de training met haar man Paul. Zij zijn voor een jaar in de USA en hebben voor een jaar bijgetekend. Of ik nog een keer langskom. Nou... Ik heb nog niets geboekt voor mijn twee weken time out. "Mens, kom langs! We hebben plek genoeg! Je kunt ook nog iemand meenemen." Ik zeg wel te mailen. In de dagen erna surf ik internet af voor tickets. Er zijn mogelijkheden!

Dan bedenk ik dat Anouk en ik nog ergens het plan hadden samen naar New York te gaan. Misschien heeft ze zin en tijd. En of! Tijdens haar laatste trip naar Zwitserland kwam een week vakantie te vervallen in verband met spit. Rottig, maar biedt wel weer perspectieven. Ik wacht nog even met boeken totdat duidelijk is of ze meekan. Vrij vragen lukt zo waar. Maar een week is wel kort. Wie weet kan er een week aan vastgeplakt. En warempel het zit mee. Een collega wil graag meer werken, maar dat kan alleen als iemand anders minder werkt. Geregeld! Het is de woensdag voor mijn vertrek naar Israel. Het wordt nu wel tijd om eens te boeken. Ik stel het uit naar donderdag. En dat is een onbewuste slimme move. Het ticket is ruim 200 euro goedkoper en we kunnen met de rechtstreekse vlucht. Wel zo comfortabel. Boeken maar!

Na een korte nacht gaat om 06:00 uur de wekker. Ik moest gisteren natuurlijk wel even de sluiting van De Spelen in London zien. Wat een show! Douchen, ontbijt. De geplande trein van 07:08 uur halen we niet. Dan maar om 07:30 met de indirecte trein. Vertrekhal 3, balie 17, inchecken. Struinen door de hallen, luchtjes testen, kop koffie voor Anouk.

09:45 uur boarden voor de vlucht KL6301 om 11:00 uur. Tijdens het wachten komt plots de vader van Sebas, turnvriendje van Anouk, even langs. Hij werkt hier als luchtverkeersleider of iets dergelijks. Hij kan zo alle vertrekken van Schiphol in. In het systeem heeft hij gekeken waar wij zitten. Als hij het net wat eerder had geweten had hij ons kunnen overplaatsen naar businessclass. Maar ach, we vliegen met de Airbus, voorzien van alle comforts; eigen entertainmentset voor je neus. Je kunt films kijken, gamen, etcetera.

De vlucht gaat relatief rap voorbij. Af en toe een hazenslaapje. We landen locale tijd 13:00 uur. Het is hier zes uur vroeger dan in Nederland.
Het is druk en het duurt nogal voor we door costums zijn. Als we naar buiten lopen komen net Lucia en Julian aanlopen. Het is heerlijk warm. Felle zon. Wel wat minder heet dan Israel.

Nora en Andrea, de twee andere kids, zitten nog in de auto. We rijden via coldstone in het plaatsje Hingham voor een ijsje. Anouk neemt de kleinste variant voor volwassenen. En die is huge. Ik houd het bij de kindervariant. Dat lijkt er meer op.

Via bosrijke omgeving komen we aan in Scituate, dat zich kenmerkt door prachtige Pipi Langkous houten huisjes. Het huis van Lucia en Co op Phaesent Hill Drive 82 is prachtig. Sfeervol van buiten en van binnen. En groot! Ik ben even de makelaar: u komt binnen in de hal met direct aansluitend de eetkamer met grote tafel. Deze kamer gaat direct over in de ruime open keuken die van alle gemakken voorzien is. Vanuit de keuken kunt u door naar de sfeervolle eetkamer met eveneens grote lange tafel. Vanuit de eetkamer kunt u naar de sfeervolle woonkamer met open haard. Loopt u verder dan komt u in het kantoor met prachtig uitzicht op de bosrijke omgeving. Regelmatig spot u coyotes, squirls en hummingbirds. Naast het kantoor een toilet en vanuit het kantoor komt u in de ruime badkamer met douche en jacuzzi. Aansluitend een master bedroom met grote walk-in closet en liggend aan een grote veranda waar nu alleen de husratjes wonen.

Vanuit de keuken kunt u de trap op met rechtdoor gelijk de guestroom waar Anouk en ik verblijven. Deze zeer ruime kamer heeft uitzicht op het huis van de buren en veel bomen. De kamer heeft een bar en een deur naar het ruime balkon. Via de overloop kom je in de zeer ruime bovenhuiskamer met open haard. De twee slaapkamers van de meisjes met walk-in closets hebben een eigen badkamer. Ook Julian heeft een grote slaapkamer met eigen badkamer en walk-in closet. De kledingkast van Nora is bijna net zo groot als haar kamer in Nederland.

Er is een ruime tuin rond het huis. Julian is de gardner van het gezin en heeft van alles geplant, van pompoenen tot tomaatjes.

Anouk en ik installeren ons op de kamer. Luchtige kleding aan en met Lucia en kids naar Minot Beach. Het is eb waardoor je nu niet van de grote rots kunt springen. Het water is ijskoud, zeker als je het warme badwater van Israel net hebt gehad. Ik houd het bij tot aan de knieën. Wel verfrissend en zo blijf je makkelijker wakker. Deze dag gaat lang duren, niet 24 maar 30 uur. Het is de kunst het zo lang mogelijk vol te houden om zo snel mogelijk Ov. De jet lag heen te komen. We eten lekker vers fruit op de Beach en gaan tegen 18:00 uur terug naar huis voor diner en douche. Lucia en Paul bereiden een heerlijk maal met soep, pasta met Thaise gamba's en sla. Heerlijk!

Het wordt steeds zwaarder de ogen open te houden en nog boe of bah te zeggen. De woorden moeten van ver komen. Om 21:45 uur locale tijd mogen we eindelijk naar bed. In Nederland is het nu bijna vier uur 's nachts. Ik ben binnen drie tellen vertrokken.